Vandaag kwam de installateur van de centrale verwarming de radiators in de “bibliotheek” loskoppelen. Daarna gingen we Triplexplaten kopen om daarmee voor dezelfde kamer een lambrisering te maken (tegen de onderkant van de buitenmuur, waar die enigszins beschadigd werd door de gevelwerken die onlangs plaatsvonden). Dat alles nam vrij veel tijd in beslag, dus geen wandeling, hoewel het vrij mooi weer was (maar niet echt heel warm). Na nog wat werken, koken en ons avondeten, ging ik in de salon “op papier” lezen met een blokje chocolade smeltend op mijn tong. Na een korte aarzeling pakte ik toch weer dat ene boek vast.
En toen gebeurde er iets heel eigenaardigs! Ik was net over de helft en het lezen ging echt vlotter dan de vorige dagen. Toch had ik in mijn hoofd de functie “analyseren” echt niet uitgeschakeld. Dat lukt me immers niet helemaal bij het lezen van een “literair werk”, wel bij een blog of een brief.
Veertig bladzijden verder stelde ik vast dat ik geen enkele fout meer was tegengekomen. Alle persoonlijke voornaamwoorden waren correct gebruikt, het was geen mengelmoes meer van Noord- en Zuid-Nederlands, en zelfs de standpunten werden niet meer zo snel afgewisseld (hoewel toch nog iets te vaak naar mijn zin).
Toen Roger even binnenkwam (hij was bezig geweest in zijn atelier en had daarna in de bijkeuken de vaatwasser gevuld) vertelde ik hem over mijn ervaring… En hij antwoordde spontaan: ‘Zijn daar misschien twee correctors aan het werk geweest, elk voor de helft van het boek, en heeft de eerste zijn werk niet goed gedaan?’
Dat ik daar niet aan had gedacht! Natuurlijk is dat mogelijk! Jammer voor de auteur, want het tweede deel lijkt me echt goed, en toch kan ik nu geen reclame meer voor hem maken na dat volgens mij mislukte eerste deel!
Heeft hijzelf dan de correcties niet nagelezen en dus het verschil niet gemerkt? Als het natuurlijk echt aan de correcties ligt. Maar het kan alleen iets in die aard zijn, het verschil is echt te opvallend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten