We zijn deze ochtend vertrokken om iets over 10 uur na een snel ontbijt. De lucht was bewolkt en het voelde koel aan (onze auto geeft de temperatuur niet maar volgens twee apotheken onderweg was het tussen 15 en 16°C. De (tol)-weg slingerde zich een hele tijd tussen bergen: bossen en rotsen wisselden elkaar af. Geregeld een roofvogel daarboven.
Om 11:18 uur reden we het departement Tarn et Garonne binnen. Nu waren het vooral vlaktes, velden, weiden en af en toe een bosje. Na Montauban verlieten we de A20 om de A62 op te rijden. Als decor kregen we nu wijngaarden. Die tweede snelweg (l’Autoroute des deux Mers) was opvallend drukker. Een goed half uur later kwamen we aan in het departement Haute Garonne en daar kwam de zon af en toe door de wolken piepen. Volgde de zeer drukke ring rond Toulouse, en dan reden we de wat minder drukke A64 op, richting Tarbes en Lourdes.
Om 12:20 uur was het tijd voor een halte en een picknick (groentenmacedoine, fruit, kaas en een stukje brood), op de “aire de Valvestre”. Daarna zagen we de Pyreneeën opdoemen aan de horizon. Wij reden een poosje westwaarts, richting Saint-Gaudens en Lannemezan. Je voelde in de auto dat het stilaan warmer werd. Op onze volgende rustplaats heb ik dan ook voor de eerste keer mijn trui uitgetrokken vandaag.
In Lannemezan verlieten we de snelweg om te rijden naar de tunnel Aragnouet-Bielsa. Dat gebeurde in een groene vallei met hier en daar een dorpje op de flanken van de bergen, en in de weiden grazende schapen, koeien en paarden. We volgden een kabbelend riviertje en voor ons glinsterde de sneeuw op de toppen van de imposante bergen. Hun flanken blonken soms als mica. De vallei versmalde, de schuimende rivier La Nerte schitterde in de zon. Op een zeker ogenblik moesten we halt houden omdat een enorme kudde schapen vanop een berg de weg op kwam gelopen.
Om 15:15 uur kwamen we aan de tunnel aan en om 15:22 uur werden we erin toegelaten. 4 kilometer later reden we eruit in Bielsa. We zaten in Spanje.
De weg volgde de “congost” van de rivier Cinca, met geregeld overhangende rotsen. Een veel woester landschap dan in Fankrijk, maar zo mooi! Jammer genoeg geen plek om halt te houden en een foto te maken. Iets later, toen de vallei verbreedde, lukte dat wel. Roger maakte een foto, maar die is nog niet opgeladen, en volgt later*. Weer werden we opgehouden door een kudde, maar deze keer waren het geiten.
Kort daarop verlieten we de Pyreneeën en reden tot aan het dorpje Beltaña waar we zagen dat het 24°C was. We volgden vanaf toen een heel smalle weg tussen de sierra de Guara en de sierra del Galardon. Een enkel eenzaam huis (en een beetje verder twee Spanjaarden te voet: de bewoners?), een heel woest rotsachtig gebied, heel mooi.
Om 18:30 kwamen we aan in de vertrouwde camping van Huesca met zijn schots en scheve tegels, zijn toiletsloten die geregeld vervangen worden terwijl de vroegere blijven hangen, zijn douches met een gordijn ervoor. En die is duur vergeleken met de campings in Frankrijk: 23,40 euro per nacht voor ons beiden. Nu, alle campings zijn in Spanje veel duurder dan in Frankrijk, en de kleine mankementen van deze zijn we na al die keren gewoon. We zijn hier gewoon graag voor even.
Nog boodschappen gedaan in de Mercadona (en vastgesteld dat ze jammer genoeg geen droge Olorososherry meer verkopen) en daarna gegeten op de camping (vis, sla, tomaten, olijven, en wat brood). We zitten nu onder de leeftent (het zou hier op dit moment 17°C zijn en voor morgen wordt er een temperatuur van rond de 25°C voorspeld). Ideaal!
* P.S. 13 september
Hieronder de foto’s (Roger maakte er meer dan een):
Foto’s Roger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten