Sinterklaas

Eva hadden we deze middag afgehaald bij Lutti en rond 15:15 uur haalden Roger en onze dochter de twee andere kleinkinderen af van school terwijl ik bij de baby bleef.
Hoewel... Eva is echt geen baby meer. Ze doet verwoede pogingen om te stappen en brabbelt al enkele geluiden die op woordjes lijken. En kan zo lief lachen en zo lief aaien.

Toen Elena, Matthias, hun opa en mama thuiskwamen, had ik oren tekort. Elena had een tekening gemaakt voor Sinterklaas, Matthias wilde er een maken. Elena had gehoord dat Sinterklaas vrijdag al wat snoep zou brengen. Ik vroeg haar van wie ze dat wist en haar antwoord was heel logisch: hij zou bij Anna langskomen (dat had Anna haar gezegd) en vermits Anna haar buurmeisje is, viel toch te verwachten dat Sinterklaas niet zo maar het huis van Elena, Matthias en Eva zou voorbijgaan?
'Hoe weet Anna dat Sinterklaas vrijdag komt?' vroeg ik nog. Maar dat wist Elena niet.
Ondertussen was Matthias heel druk bezig een mijter te kleuren, want die wilde hij klaar hebben tegen donderdagavond. (Hoewel... veel later op de avond, na ons avondmaal, vroeg hij zich af of hij die mooie mijter - die hij ondertussen zelf op zijn hoofd had gezet terwijl hij voor Sinterklaas speelde - aan Sinterklaas zou geven of voor zichzelf zou houden. Elena vond dat hij die tekening voor zichzelf moest houden, als een soort souvenir).

Ik loop echter vooruit op de feiten. Net na ons gesprekje over de snoepjes van Sinterklaas volgende vrijdag begon Elena  prentjes uit een speelgoedcatalogus te knippen en te plakken op een "brief voor Sinterklaas".
Helaas, vorige week was ze ook al allerlei speelgoedafbeeldingen aan het verzamelen, en Sinterklaas, die het heel druk heeft maar eigenlijk alles weet, was al op zoek gegaan naar bepaalde items (dat wist ik dan weer maar vertelde ik niet tegen Elena). Het probleem was dat wat Sinterklaas al voor haar had gekocht niet meer voorkwam op haar nieuwe verlanglijstje.
Gelukkig zorgde haar mama er op een subtiele manier voor dat het speeltje toch op de brief voor Sinterklaas belandde.

Hier een kleine parenthese. Speelgoed is ontzettend duur en kinderen worden in deze periode overstelpt met speelgoedfolders. Ikzelf heb altijd gezorgd dat ze zo zelden mogelijk aan die folders geraakten (toch niet vlak voor Sinterklaas): ze hebben dan immers zin in elk (duur) speelgoed!
Vorig jaar gaf Sinterklaas een beetje toe aan die dure keuze van de kindjes. Met als gevolg dat ze weinig meer kregen dan dat ene dure speeltje waar ze in feite niet lang mee speelden.
Ik zou willen dat Sinterklaas dit jaar weer de (voor ons) klassieke toer opging: één niet te duur stuk speelgoed uit de verlanglijst en voor de rest een overvloed aan onverwachte niet te dure cadeautjes die soms heel lang dienst doen (ik denk hier onder andere aan de stokpaardjes van enkele euro's die al jaren druk worden gebruikt).

Rond 20 uur reden Roger en ik terug naar huis. Waar Roger een mail van verre nicht Joyce beantwoordde.
Hij moest voor haar onder andere een Duitse brief vertalen (en deed dat opvallend goed) én... haar uitleggen dat bij ons Sinterklaas niet hetzelfde is als Kerstmis. Joyce dacht immers dat wij Kerstmis vieren op 6 december! :-)