zaterdag 17 februari 2018

Loretokapel, Eva en onbevlekte ontvangenis

Eindelijk gingen we nog eens wandelen vandaag: een lus van de begraafplaats in Hendrieken naar de Loretokapel en terug. Het was mooi zonnig weer... maar inderdaad: al mijn gewrichten deden pijn en ik kon Roger amper volgen! Ik merkte wel dat mijn heupen en knieën mettertijd iets soepeler werden: hopelijk wil Roger, hoewel hij nog steeds hoest,  nu opnieuw elke dag een wandeling maken!

Ik had ook even Eva aan de lijn. Ik moest immers nog iets vragen aan dochterlief en Eva wilde ook  aan telefoon komen. Ze vertelde me dat ze aan het spelen was met broer en zus, dat ze nog ging tekenen en dat ze boterhammen met choco had gegeten.

Nadat ik deze avond nog enkele bladzijden uit mijn vroegere, papieren dagboeken had overgetypt, las ik op de blog van Johan Sanctorum: "Nu is Maria altijd een buitenbeentje geweest in de Christelijke heiligenverering. Ze is weliswaar de moeder van Jezus, maar diende daarvoor een biologisch ronduit absurde prijs te betalen, te weten de “onbevlekte ontvangenis”: Maria alias de Mater immaculata heeft nooit seks gehad en is bevrucht door de Heilige Geest."

Hoe is dat mogelijk? Het dogma van de "onbevlekte ontvangenis" heeft niets te maken met de bevruchting! Hoe komt het toch dat zoveel mensen (en niet van de minsten) steeds opnieuw die vergissing begaan? 

2 opmerkingen: