Halmaal

Toen ik nog op kosten van de gemeente les gaf in initiatie Nederlands aan inwijkelingen had ik vaak te maken met Sikhs. Die me vertelden over hun tempel in Halmaal, bij Sint-Truiden. Ik kende Halmaal toen niet, maar begreep wel dat zich daar een van de voornaamste Sikh-tempels bevond. Later, toen ik geen les meer gaf, kreeg ik de kans om een dienst in die tempel mee te maken. Via wat vroeger heette de “boerinnenbond”, de KVLV.

Ik genoot ervan, geraakte zelfs bijna in trance door de gebeden, al vond ik het “te slapen leggen van het Heilige boek” er toch iets over!

Maar buiten die tempel (in feite een gewoon huis aangevuld met een soort hangar) had ik weinig gezien van Halmaal.

Dus was mijn voorstel vandaag even daar rond te wandelen.

Halmaal (waar we volgens Roger toch vroeger al even op de begraafplaats waren) is een op eerste zicht vrij banaal straatdorp.

En… Blijkbaar was er net een Sikh-dienst geëindigd, want het dorp stond vol mannen met tulbanden.

 Foto’s Roger

Natuurlijk begonnen we met de begraafplaats te bezoeken, en vooral het graf hierboven viel mij op.

En dan zochten we naar het wachtbekken van de Molenbeek. Dat we eerst maar niet vonden. Halmaal is immers echt een straatdorp, en we bleven dezelfde straat volgen (geen zijwegen) waarlangs eerst rijhuizen stonden, daarna een soort kleine villa’s, maar allemaal ontnamen ze het zicht op het landschap daarachter (lintbebouwing!), waar wij naartoe wilden.

Na een klein half uur wandelen, vonden we een zijweg. Weer villa’s. Maar ook een aanwijzing naar het “Wachtbekken Molenbeek”! Wat we zochten dus. En een molen!

 Foto’s Roger

Maar daar kon je niet verder lopen, dus liepen we nog even langs de villa’s. We merkten dat hun afvalwater in de beek terechtkomt (en dat verklaarde meteen waarom zelfs mijn nog steeds verkouden neus daar soms een geur van putrefactie waarnam)!

 Foto’s Roger

En aan de overkant van de straat (waar ze dus geen rechtstreekse verbinding hebben met de beek) zorgt een buis onder het wegdek voor het lozen in de beek!

Nog een beetje verder zagen we de resten van een nu onbewoond “Riddershof”.

 Foto’s Roger

In de villawijk was een vrouw druk bezig haar buitenkerstboom te versieren en we hebben haar wat meer uitleg gevraagd over dat eigenaardige gebouw. Ze was heel spraakzaam: het zou eerst een soort hotel zijn geweest, daarna een dancing, en later een “ontmoetingsplaats voor koppels”. Maar, in die periode is er ooit eens serieuze brand ontstaan in  het gebouw.

Het werd er duidelijk te heet!