Gisteren was het de bedoeling dat Zeger na zijn werk werd opgehaald door zijn zus en schoonbroer en samen met hen en Elena naar hier zou komen. Hendrik en Anneke zouden al eerder aankomen.
Een eerste telefoontje meldde ons dat Elena koorts had, en of we niet allemaal naar daar wilden komen. Geen slecht idee, vond ik, zo kon onze kleine meid op tijd naar bed en hoefde ze niet meer buiten te komen. Ik belde naar Hendrik: hij en Anneke hoefden dus niet naar hier te komen. Zeger zou door zijn zus gewaarschuwd worden dat hij niet werd afgehaald: hij werd bij haar verwacht na zijn werk.
Ik begon al mijn etenswaren in te pakken… en iets later kreeg ik een nieuw telefoontje van Hendrik: door omstandigheden moesten ze sporen en ze zouden pas om 18:55 uur in het station van Leuven aankomen. Of wij ze daar konden oppikken.
Onder weg daar naartoe stuurde ik een sms naar Zeger: als hij liever met ons meereed (ik vergat er bij te schrijven “naar zijn zus”, omdat me dat vanzelfsprekend leek) kon hij ons om 18:55 uur treffen aan dat station. ‘Nee,’ sms-te Zeger terug, ‘ik hou het liever bij de eerste afspraak’. Ik ging er dus van uit dat hij naar zijn zus zou fietsen.
Ik had echter geen rekening gehouden met het “glazen huis” aan het station van Leuven! Door al dat volk daarrond duurde het tot na 19 uur voor we Anneke en Hendrik vonden. Maar kom, we troffen elkaar uiteindelijk (na een paar keer naar elkaar gebeld te hebben met ons mobieltje), reden naar onze dochter waar, zo dachten we, Zeger al zou aangekomen zijn.
Elena had pas een badje gekregen en leek niet erg ziek meer, al was ze stiller dan anders. Ze lachte ons allemaal heel vriendelijk toe, wilde ons haar speelgoed tonen, en gaf aan elk een blokje terwijl ze van alles vertelde. Maar Zeger was er niet. We belden hem op, en toen bleek dat hij het laatste sms-je van zijn zus niet had aangekregen en nog steeds op haar en haar man stond te wachten. Om tijd te winnen ging Roger hem met de auto oppikken en pas na 19:30 uur waren we eindelijk allemaal samen!
Het werd een heel prettige avond, maar vrij kort voor Elena die een uurtje later in slaap viel. Wijzelf zijn gebleven tot middernacht: toen was het echt tijd voor onze gastheren om te gaan slapen, want ze moesten vandaag al om 7 uur opstaan.
We brachten Zeger naar zijn studio (hij moest vandaag immers werken) en rond 1 uur ‘s ochtends waren we hier. En daarna volgden nog een paar gezellige “praatuurtjes” met Hendrik en Anneke, zodanig dat we pas heel laat opstonden vandaag.
En van deze zondag maakten we een echte rustdag: we hebben alleen gekookt, gegeten, gekeuveld en naar muziek geluisterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten