We zouden vandaag wandelen in Jesseren. Toen we voorbij Borgloon reden, zagen we dat daar een wijnfeest aan de gang was op het plein “Speelhof”. We besloten even een kijkje te gaan nemen. Het bleek de achtste keer dat die wijnproeverij, georganiseerd door de plaatselijke wijnboeren, de “Gilde der Loonse Wijnluyden” plaatsvond. Al die voorbije jaren hebben we dat niet geweten!
Foto Roger
Nu, we hadden op dat uur nog helemaal geen zin in wijn en reden uiteindelijk toch verder naar Jesseren.
Daar vertrokken we aan het vroegere station, liepen een vroegere spoorwegberm op (waar het echt stonk naar afvalwater dat geloosd werd in de beek ernaast). Daarna ging het dwars door fruitplantages naar een pad dat ons voerde langs een deel van de Mombeekvallei, met vergezichten op Zammelen boven op een heuvel, en Gors-Opleeuw (deelgemeente van Borgloon). Hoewel het weer zo mooi was dat we ons in de zomer waanden, praktisch geen mensen ontmoet. Wel een ploegende tractor.
Foto Roger
Na een uurtje flink doorstappen naderden we weer het dorp Jesseren en zagen daar bouwwerken. Roger dacht dat er een nieuwe wijk werd gebouwd.
Foto’s Roger
Ik dacht eerder aan een waterzuiveringsstation, en even later werd dat beaamd:
Foto Roger
Ik zei tegen Roger: ‘Jammer dat we niet gewed hebben… Maar laten we zeggen dat we wel hebben gewed, en dat je mij een pint op een terrasje moet betalen!’. Hij ging akkoord.
Helaas, de enkele terrassen in de buurt bleken volzet (eigenlijk normaal met dat schitterende weer). Dus besloten we terug naar Borgloon te rijden en daar iets te gebruiken op het “Speelhof”, waar het wijnfeest stilaan op zijn einde liep.
Maar wat een feestgebonk, wat een volk! En eigenlijk hadden we meer zin in bier dan in wijn. We bestelden dus een Chimay op het terras van een van de cafés langs dat plein, en konden zo ook goed al het volk observeren. De vrouwen waren nogal opgekleed (ik viel echt uit de toon met mijn wandelkleren en -schoenen!) en we herkenden enkele buren en kennissen. Maar het lawaai was echt hinderlijk: ik voelde mijn trommelvliezen ervan trillen! Roger zei trouwens: ‘Mij zien ze nooit meer op dat wijnfeest!’.
Foto’s Roger
Voor mij hoeft zo’n lawaai ook al lang niet meer en ik was in feite blij toen onze pint op was en we konden naar huis rijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten