In het terug naar huis rijden deze avond, heb ik vooral al die scholieren geobserveerd.
Ik heb het al ooit gezegd: ik vind ze over het algemeen veel rustiger dan wij waren op hun leeftijd. Maar wat zijn de meeste meisjes toch overdreven opgemaakt: je moet al die verf wegdenken voor je hun leeftijd kunt schatten!
En dan was er ook één jongen die tijdens het hele traject tegen niemand sprak (maar er was ook niemand die hem aansprak) en dat lag niet aan het feit dat hij met een koptelefoon naar muziek aan het luisteren was, integendeel. Pas na een half uur sprak hij zijn smartphone aan waarop hij druk begon te tokkelen. Toch niet zo eenzaam als ik eerst dacht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten