Het plan was: Rogers zus in het Leuvense rusthuis bezoeken en daarna vragen aan dochterlief of we even konden langskomen. Ik moet haar immers nog allerlei zaken teruggeven die zij en de kindjes ooit cadeau hadden gedaan aan Nany.
Nog voor we naar het Leuvense vertrokken, vond ik een mail van onze dochter waarin ze vraagt of we heel binnenkort even op de kindjes kunnen passen. Uiteraard was mijn antwoord positief. We namen dus al die terug te geven spulletjes niet mee en besloten te zien wat we zouden doen na ons bezoek, al naargelang hoe lang dat bezoek zou duren.
Helaas, het duurde nog geen kwartier. Schoonzus had ons pas verteld dat ze gisteren was gevallen en dat ze nog pijn had in haar zij, of daar kwam een resem verpleegsters aan. Schoonzus moest naar het hospitaal gebracht worden voor een grondiger onderzoek.
We besloten dus terug naar huis te rijden, nadat we schoonzus beloofd hadden volgende week terug te komen (maar wanneer?). Kort nadat we hier in de buurt de snelweg hadden verlaten, merkte Roger een klerenwinkel op en stelde hij voor eindelijk voor de aankoop te zorgen die ik nu al maanden uitstel. Deze keer stemde ik toe en ik vond in geen tijd een niet te dure lange broek (net één maatje groter - zoals ik al vreesde na al die medicijnen - dan al mijn andere, soms twintigjaar oude broeken) die me perfect past. Vermits die winkel een website heeft, kan ik in het vervolg dus online bestellen!
Thuis vond ik een heel vrolijk chatberichtje van Elena: bij "Junior journalist" had zij het beste interview, alleen was het iets te lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten