Ik heb het boek ‘La maison du canal’ van Simenon al een poosje uit. Hoewel het geen ‘Maigret’ was, las het, zoals alle boeken van de auteur, zeer vlot. Het was spannend, en gaf goed de sfeer van de Limburgse Kempen weer (want daar speelt het zich af) . Je voelt de liefde van Simenon voor de Kempenaars.
Maar vandaag dacht ik na over een detail van het verhaal. Een Franstalig weesmeisje komt bij haar Vlaamse tante en neven inwonen. Na maanden blijkt ze nog geen woord Nederlands (of zelfs dialect) te begrijpen, laat staan te spreken. Maar iedereen in het gezin doet wel de moeite om desnoods een beetje Frans te leren om haar te woord te kunnen staan.
Zo herkenbaar!
La maison du canal, Simenon, Fayard, 1932
Geen opmerkingen:
Een reactie posten