Gisteren avond brachten we na een lang en meestal regenachtig Paasweekend mijn moeder naar het station van Tongeren. In het terugkomen hoorden we ineens een raar geluid achter de auto. Alsof we iets meesleepten. Zodra we konden stoppen, ging Roger kijken. De uitlaat hing tegen de grond. We zijn verder stapvoets naar huis gereden, waar, toen ik uit de auto stapte, ons buurmeisje me meteen toeriep: ‘Er hangt iets aan jullie auto!’
Roger belde de garage: vrijdag pas mogen we de auto brengen. Zolang zitten we dus zonder. Vandaag moesten we nieuwe vuilniszakken gaan afhalen op het Administratieve Centrum van Heers. Dat hebben we dus maar te voet gedaan. We liepen langs de Diepestraat en zo verder langs het park van het prachtig gerestaureerde kasteel van Veulen naar de Vijverstraat die loopt langs het verwilderde park van het kasteel van Heers. Toen ik vroeger ‘Initiatie Nederlands’ gaf op het Administratieve Centrum, kwam ik altijd langs daar terug naar huis. Ik hou van die weg. Je hoort er alleen de vogels (en vandaag hoorde ik vaak een specht; toen ik vroeger ‘s avonds langs daar terugkwam, hoorde ik dikwijls een uil) en ontmoet er zelden iemand. Heel rustgevend dus. Vandaag kwamen we wel enkele schoolkinderen tegen. We ontdekten een heel klein poortje dat toegang gaf tot het park. Over de beek tussen de weg en het park was een boomstam gegooid als een soort bruggetje. Een van de kinderen vertelde ons dat hij dat gedaan had. Hij vertelde er wel niet bij of ze het park waren binnengegaan (wat in feite verboden is).
Kasteel van Heers voor de voorlopige restauratie van de daken (foto Roger)
Daarna kwamen we aan in het centrum van Heers. We haalden onze vuilniszakken af en gingen richting kerk. Die kerk ligt iets buiten het centrum, vlak bij het kasteel dat we bereikten via het kerkhof. We wandelden even de dreef van het kasteel in (in feite ook verboden) om te gaan kijken hoe het zat met de voorlopige restauratie van de daken. Bleek dat een deel van het voorlopige dak van de schuur weer was weggewaaid, waarschijnlijk tijdens een van de voorbije stormen.
En we kwamen terug naar huis via de Nieuwe Steenweg, die loopt langs de andere kant van dat verwilderde park. Minder aangenaam wandelen dan langs de Vijverstraat, want veel drukker. Toch konden we vaststellen dat de sleedoorn in bloei staat en dat de kerselaars weldra zullen volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten