Bezoek

Of ‘visite’, zo zeggen ze dat in Nederland, en ook in het Frans!:-)

Vandaag hadden we eindelijk onze vrienden uit Ronse op bezoek. Ik heb haar leren kennen aan de schoolpoort, in Antwerpen, waar zij en wij toen woonden; onze kinderen waren met elkaar bevriend. Heel goed zelfs: ik herinner me dat Elvira, nadat ze mij ten tijde van de kleuterschool had gezegd dat ze later met haar vader zou trouwen, en ik had geantwoord dat die helaas al met mij getrouwd was, had beslist dat ze dan de tweede zoon van onze vrienden verkoos. Later hebben hun en onze kinderen elkaar wat uit het oog verloren, zijn wij naar Limburg verhuisd, en nog wat later zij naar Ronse. Onze echtgenoten hadden elkaar in Antwerpen ook leren kennen (via ons dus) en tussen hen klikte het ook: wij zijn elkaar nooit uit het oog verloren.

Het werd voor ons (en ik durf te hopen voor hen) een heel aangename middag. Bij een aperitiefje in de tuin en een eenvoudige maaltijd hebben we nieuwsjes uitgewisseld (en zij hadden het onder andere over een uitslaande brand in een huis naast dat van hen onlangs, bangelijk!), gesproken over politiek, talen, informatica, het onderwijs (waar zij evenals ik in stond vroeger), enzovoort.

Daarna volgde een fikse wandeling door de Mombeekvallei, van Gors-Opleeuw naar Zammelen en terug. Wat een prachtige herfstdag was het vandaag: de kruinen van de bomen beginnen echt te verkleuren, het pad lag vol eikels en  afgevallen bladeren, een vlucht eenden verscheurde de vandaag bijna staalblauwe lucht, en vooral die geuren: van  appelen, kweeperen, meidoornbessen…

Na de wandeling vond ik dat we een biertje hadden verdiend. Dat hebben we gedronken in ‘De Pastorie’ van Gors-Opleeuw. De uitbaters waren zo vriendelijk ons nog een Bink of  Choquier te serveren, hoewel ze de zaak pas gesloten hadden. In die vroegere pastorij worden kamers verhuurd en er bleken een heel aantal gasten te zijn (die net gingen eten toen wij vertrokken). Op een tafel, in de tuin waar we zaten, geurden pas geplukte sterappelttjes. Roger heeft ook onze eerste sterappeltjes geplukt en die parfumeren nu, samen met enkele kweeperen, onze keuken.

Die appelen (die je niet meer in de handel vindt) zijn ontzettend lekker en ik heb de onze dus ook aangeboden bij de kaasschotel die ik voor ‘s avonds voorzien had. En tijdens dat eenvoudige avondmaal bleken we toch nog van alles te bespreken te hebben!

Voor mij was het een prachtige dag! Foto’s volgen morgen, en daar heb ik een reden voor!:-)