Nog voor we vandaag dat onverwachts bezoek kregen, waren we een uurtje gaan wandelen: je moet immers genieten van die mooie herfstdagen!
Eerst gingen we terug naar Zammelen. Weer op zoek naar die enkele bomen met zwarte okkernoten. Roger lijkt het moeilijk te geloven dat hij gelijk heeft gekregen wat die vruchten betreft!:-) En we hebben er nog geraapt!
Daarna reden we naar Jesseren waar Roger een weggetje had opgemerkt dat we nog niet kenden. Eerst liepen we langs een voetbalveld en was het dus ‘vrij’ druk.
Maar daarna liepen we langs een beemd, en daar was het o zo rustig!
Het was zalig, echt! En die knisperende bladeren onder mijn voeten (ik weet het, een cliché): dat betekent de ‘herfst’, een seizoen waar ik heel fel van hou.
Maar weer hebben we iets ontdekt dat we niet kennen. Wie weet hoe de prachtige bessen hieronder heten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten