5 juni 2012
“Kindjes” en vrienden, deze post kan ik dus ook niet vandaag publiceren hé. Ik doe dat zo snel mogelijk.
Gisteren avond kregen we een concert van kikkers. Er is dus een vijver in de buurt maar die heb ik niet gezien.Toch waren er opvallend weinig insecten.
We hebben heel goed geslapen en deze ochtend ontbeten we onder een stralende hemel. Nee, niet helemaal blauw, wel met enkele mooie witte wolken. Het was aangenaam warm (ik weet dus niet precies hoeveel maar ik schat 25°C).
We besloten niet naar de wijnhellingen of de causses te rijden maar langs de Aveyron naar Saint Antonin Noble Val. De tocht begon langs een vlakte met bosjes om dan verder te gaan door de gorges van de Aveyron. Vanop de weg zag je daar echter weinig van.
Saint Antonin Noble Val bleek een mooie middeleeuws dorp te zijn. Gedurende enkele uren wandelden we door een wirwar van smalle, frisse straatjes. De oude huizen met heel lage deuren bleken praktisch allemaal nog bewoond. Rozen tegen enkele gevels verspreidden een bedwelmend parfum. We gingen gangetjes in die ons naar andere straten voerden. Vrij veel volk op straat maar weinig toeristen. Wel enkele zwerfkatten.
Foto’s Roger
We gingen nog een gotische kerk binnen en eindigden natuurlijk op een terras met een wit wijntje.
Foto’s Roger
Er zaten vrij veel mensen: een familie Nederlanders en veel mensen van Saint Antonin zelf. Natuurlijk observeerden we ze weer. Drie vrouwen zaten een wonderlijke pizza te eten: er leek maar geen einde aan te komen, en bespraken van alles. Roger verwonderde zich (zoals zo vaak) over het feit dat vrouwen dikwijls veel gebaren maken tijdens het praten. Hij vroeg zich af of je uit het soort gebaren misschien karaktertrekken kon afleiden. Een van de vrouwen (die het meeste sprak en het meest gesticuleerde) had haar glas wijn als eerste op. Ze wachtte niet tot het glas van de twee anderen leeg zou zijn, maar schonk hen een beetje wijn bij, en zichzelf een volledig nieuw glas. Goed gezien van haar! :-)
Het viel mij op dat er geen asbakken op de tafels stonden. De vele rokers gooiden dus hun peukjes op de grond. Maar na een poosje begon de uitbater het terras (kasseien) te vegen!
Van daar reden we naar Varen waar we de Romaanse kerk bezochten, naar het kasteel achter de kerk liepen en dan, via een poort het dorpje inwandelden.
Foto’s Roger
Ook een middeleeuws dorp. Deze keer bijna niemand op straat: het was siëstatijd. Typisch voor Roger, dat rondlopen tijdens de heetste uren van de dag! De enkele mensen die we toch ontmoetten zeiden vriendelijk ‘Bonjour!’. In dit dorp vlogen nog meer zwaluwen dan in het vorige.
In het terugrijden naar Caussade, iets verder dan Saint Antonin Noble Val, rustten we een beetje op een soort parking in de schaduw, van waar wandelwegen vertrokken naar de Aveyron. Nadien volgden we even een van die paadjes en kregen een beter zicht op de gorges. Eigenlijk veel minder indrukwekkend dan bijvoorbeeld de gorges du Tarn!
Foto’s Roger
In Caussade wilde ik even rondlopen in de oude stad. Ik herkende er niets. ‘Logisch,’ zei Roger, ‘vorige keer hebben we alleen in het nieuwe gedeelte rondgelopen’. Heel eigenaardig voor ons doen! De oude stad stelt niet veel voor. Een neo-gotische kerk (waarvan de schilderingen werden gerenoveerd) en een kerk in Toulousiaanse stijl en voor de rest niets speciaals.
Foto’s Roger
We deden weer boodschappen in het nieuwe gedeelte van Caussade (de “stad van hoeden, saffraan en truffels”), deze keer in een Uniprix. Fruit was weer ongelooflijk duur… En tegen het rotte aan.
Niet ver van onze tent staat er een andere, van een vrouw die ‘s ochtends gaat werken en ‘s avonds terugkomt. Ik heb dat toevallig vernomen, heb nog niet met haar kunnen praten (ze gaat ook heel vroeg slapen) en weet dus niet wat ze doet voor de kost. Maar we vinden het eigenaardig. Zou het kunnen dat ze voorlopig niet in haar huis kan omwille van renovatiewerken? Ach, we zullen het nooit weten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten