Naar Charny

27 juni 2012

Deze ochtend, terwijl we inpakten, maakten we een babbeltje met onze Franse buren. Ze hadden het over het gemak van een camper en over de lekkere Belgische bieren.
Daarna vertrokken we richting Noord-Oosten. De reis verliep rustig: lieflijke groene landschappen, wouden, groene vlaktes, ingeslapen dorpjes. Na enkele rustpauzes reden we weer door Aubigny sur Nère, richting Argent, Gien en Montargis. Roger stelde voor te picknicken onder de bomen aan het kasteel van Argent sur Sauldre. Het was warm, maar draaglijker dan in Souillac.
Iets voor Gien reden we weer de Loire over. Op de weg tussen Gien en Montargis deze keer geen hoertjes. Maar misschien hebben we ze niet gezien omdat we te vroeg afsloegen, naar Chatillon-Colligny en Charny waar we de Flower-camping opzochten.

We werden er ontvangen op een receptie die nog rommeliger is dan ons bureau thuis! Erger vond ik dat we deze keer een perceel kregen toegewezen en dat het, hoewel voldoende ruim,  niet het meest lommerrijke was. Het ligt aan de bomen die nog te klein zijn. Nu, we kiezen toch altijd liever zelf ons perceel uit.
Na onze installatie en een snelle inspectie van het sanitair (dat goed meeviel) gingen we even naar het stadje, amper 600 meter van de camping vandaan; en te voet naar de stad kunnen lopen is altijd een pluspunt. Charny lijkt mooi, en er is veel te zien in de buurt maar daar zullen we de tijd niet voor hebben: vrijdag wordt er hier regen verwacht (het is deze avond dan ook al vrij drukkend warm) en dus plannen wij die dag naar huis te rijden. We deden onze boodschappen. Er zijn wel enkele restaurants, maar weer leek het aangebodene me te rijk (we zitten in de Bourgogne) voor onze lijn: we aten weer bij de tent.
Maar… Toen we weer op de camping aankwamen, bleken onze Engelse achterburen een feestje te bouwen bij de barbecue, en ze trakteerden ons op luide schlagers. Irriterend! Roger werd er echt ambetant van!

Voor het eten praatten we nog even met onze Nederlandse buur die in een camper reist. Hij vertelde ons dat zijn vriendelijke teef Gil een Hollandse herder is, dat hij vijf weken heeft rondgetoerd met zijn vrouw die hij nu op het vliegtuig heeft gezet: ze moest weer aan het werk. Hij reist haar rustig achterna en hoopt ook vrijdag avond thuis te zijn.

Ware het niet de luide muziek, de camping zou van mij een voldoende krijgen (en de bomen zullen weldra wel zorgen voor nog meer punten zeker?). Maar rond 21 uur verschenen de eerste muggen. Nog voor ik de tijd kreeg om mij ertegen te beschermen, werd ik al ettelijke keren gestoken!

Stipt om 22 uur hield het lawaai op. En nu horen we nog alleen kikkers terwijl we van een wijntje genieten onder een ineens bewolkt geworden lucht. 

Enkele foto’s van de camping:

Foto’s Roger