We gingen gisteren eerst naar een babyborrel om Berre op deze aardbol te verwelkomen. Het leek meer een heus vieruurtje dan een receptie: Cava, taarten, belegde broodjes en koffie à volonté! Lekker, heel gemoedelijk en gezellig. Schattige baby Berre sliep door al de drukte heen. We kregen de kans even te keuvelen met zijn moeder, zijn meter (die ik al jaren niet meer had ontmoet), zijn Bomma en Bompa, Paul en Liliane.
We konden niet zo heel lang blijven. Niet omdat we naar de Algemene Vergadering van de KVLS (ook in Sint-Truiden en gisteren) moesten. We hadden ons dit jaar immers verontschuldigd. En buiten ons nog heel veel andere leden, zoveel dat ik me serieus vragen begin te stellen over het nut en de toekomst van de KVLS.
Wij hadden, vond ik toch, een geldige reden. We zouden immers Hendriks 35ste verjaardag vieren.
Om onze kinderen niet te veel te belasten, geef ik meestal één enkel feestje voor al onze verjaardagen. We verjaren immers vlak na elkaar: oktober, 2 maal november, december en januari. Vorig jaar deed ik dat de dag voordat Zeger 30 werd; dit jaar vond ik zaterdag 13 oktober, de dag dat Hendrik er 35 werd, ideaal.
Maar… Vandaag waren er die verkiezingen, en dus konden de kinderen (althans degenen die dat wilden) moeilijk hier blijven slapen. Dus besloten we het feestje bij Anneke te laten doorgaan, en dat bleek een uitstekend idee. Ik moest niet koken: we lieten door een Chinees restaurant een uitgebreide en heerlijke rijsttafel brengen.
Elena maakte opnieuw kennis met de twee katten van Anneke en Hendrik: Mormel en Minkel (het lukte Elena een paar keer de naam Mormel na te zeggen) en vertoonde duidelijk gemengde gevoelens: soms wilde ze de “poezen” aaien, soms leek ze er bang voor te zijn. Wel genoot ze zichtbaar van al de aandacht die ze kreeg van haar twee “nonkels” en tante Anneke. En weer noemde ze Roger “Opa”.
We hebben veel gepraat, gelachen, we hadden het over de verkiezingen van vandaag; en Roger en Hendrik hamerden op het feit dat, hoewel het plaatselijke verkiezingen zijn, we moesten stemmen met een federaal doel voor ogen. Ik begrijp het idee wel, maar vind het zo gek! Dus om te bepalen wie ik de volgende jaren in het gemeentebestuur wil, moet ik rekening houden met de toekomst van België? Eigenlijk een smerig strategisch spel, naar mijn mening.
Het heeft gisteren praktisch de hele dag pijpenstelen geregend, en het regende weer toen we rond 0:45 uur terug naar huis vertrokken. Het rijden ging dus al even langzaam als in het gaan, en pas rond 02:15 uur waren we thuis.
Vandaag was een heel rustige dag. Nadat we in het hokje onze stem hadden uitgebracht, zijn we drie kwartiertjes gaan wandelen in de velden rond ons dorp. Nu was het weer droog maar wat een modder overal!
O ja, vandaag ontmoetten we ook nog deze verkiezingsaffiche, met een omkering van de slogan van de NVA (“De kracht van de verandering”)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten