We moesten vandaag in het Administratief Centrum van de hoofdgemeente (Heers dus) zijn. Omdat het zo mooi weer was (weliswaar na een beetje regen ‘s ochtends) liepen we er te voet naartoe, weer via die rustige Vijverstraat. Uiteraard maakten we een ommetje langs dat bospaadje dat we onlangs ontdekt hebben.
We zijn alles bij elkaar (omweg via die vijver en afhandeling van onze zaken in het administratief centrum meegerekend) iets meer dan een uur onderweg geweest. Zeggen dat als Roger had mogen rijden we zeker de auto van stal hadden gehaald. Dan had ik onderweg de specht niet horen lachen, niet gemerkt dat er overal narcissen bloeien, had ik het vogelconcert én het kwaken van de eenden rond en in die vijver gemist (deze keer geen reigers gezien), en had ik het speenkruid in dat bosje niet ontdekt. En, omdat ik daarna erop zou gestaan hebben dat Roger wat beweging zou krijgen, zouden we naar het een of ander dorp zijn gegaan (wat vaak veel meer dan een half uur heen en terug rijden betekent) om daar nog minstens een half uur te wandelen. Wat is het leven toch zalig rustig zonder auto! Nu, ik weet wel dat Roger anders denkt en dat hij de auto mist! 
Hij wil immers liefst meer zien op één dag! Ikzelf echter hou echt van zo’n traag levensritme!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten