Omdat onze schoonzoon vandaag al vroeg moest gaan werken, wilde ik niet te vroeg opstaan. Toen ik rond 8:45 uur (nadat ik toch nog in slaap gevallen was na mijn eigenaardige droom) opstond, bleek iedereen al ontbeten te hebben. Nu, ik ben genoeg aan huis daar om zelf voor thee te zorgen, waar onze dochter gretig van meedrinkt!
Na mijn ontbijt wilde ik, zoals gewoonlijk, een sigaret opsteken, en Elena wilde mee naar de tuin. Terwijl ik genoot van mijn sigaret, hoorden we een ekster. Ik vertelde haar de naam van die vogel en zij wilde hem zien. Het was een heel poëtisch moment: we liepen naar de plek waar we hem gehoord hadden, en zij riep: ‘Dag ekster!’. Maar de ekster liet zich niet zien. Ik beloofde dat we later zouden kijken naar plaatjes van een ekster.
We speelden nog even met de bal, maar het was echt ijzig koud: lang hebben we het niet uitgehouden!
De mama van Elena en Matthias ging akkoord, ondanks al haar zorgen, om nog voor ze ons terug naar huis reed, naar afbeeldingen van die vogel te zoeken. En Elena keek heel geïnteresseerd toe.
Daarna bracht onze dochter ons naar huis. En daar heb ik, terwijl zij en Roger uitgebreid boodschappen deden, herbeleefd wat ik vroeger met haar en haar broertjes beleefde. Eigenlijk ongelooflijk mooie (maar soms zware) momenten.
Ik ga nu een beetje in details treden (die sommige van mijn lezers minder aangenaam zullen vinden). Sorry, vrienden, maar ik verplicht jullie niet verder te lezen hé!
Wel… Nadat Roger en zijn dochter vertrokken waren voor die boodschappen, wilde Elena eerst verder kijken naar Mickey Mouse, waar ze al even naar gekeken had met haar opa terwijl ik met Matthias bezig was, even opruimde, naar toilet ging en daarna een sigaret ging roken. Ik vond dat goed, maar vond dat Matthias er ook mocht van genieten, en draaide de relax waar hij in lag zo dat hij ons zag. In het begin leek hij te genieten van de relatieve drukte, maar na een poosje sluimerde hij in, en ik stelde dan aan Elena voor nog enkel naar kinderliedjes te luisteren. En samen te zingen en te dansen. Matthias bleek nog niet echt in slaap, want van waar hij lag, kon hij ons gadeslaan, en echt, hij genoot luidruchtig van ons “gezang” en “gedans”! Hij lachte zelfs zo luid dat het zijn zus opviel! Die hem daarna constant wilde vertellen over wat wij deden. Maar Matthias is nog steeds een baby, en dus nog “klein”, zegt Elena!
Terwijl haar mama en haar opa verder boodschappen deden, hebben wij heel veel beleefd. Elena heeft met de poppetjes van haar moeder gespeeld en vond het heel plezierig om die uit en aan te kleden. Ze moesten ook op tijd gaan slapen en luisteren naar de geboden van hun poppenmoeder Elena: ‘Jij slaapt hier, en jij daar. En nu niet boos worden hé. Slaap wel allemaal!’
Op een bepaald moment bleek ze echt doodmoe. Dat was terwijl ik Matthias een flesje gaf waar die baby net zo van genoot. Na de twee verplichte oprispingen van haar broertje legde ik hem te slapen, bracht ik haar naar bed, waar ze me zei dat ze niet zou slapen, maar wel spelen met alle knuffels daar aanwezig.
Maar ze was echt moe, want toen haar moeder terugkwam van de boodschappen met Roger, hebben we haar moeten wakker maken!
En… ik was doodmoe! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten