vrijdag 28 maart 2014

Doodgewone vrijdag

Hoewel ik weer enorm genoten heb van deze dag vroeg ik me even af of ik er wel iets zou over schrijven: hij was zo doodgewoon!

Eerst boodschappen, uitgebreid, want dat hadden we deze week nog niet gedaan, en nu dus zelfs rekening houdend met het menu dat ik voor volgende week had opgesteld.

Daarna een lange wandeling in het Waalse dorp Othée, en dan via de velden naar Xhendremael, van waaruit we terug naar Othée liepen langs de steenweg (dat lijkt imponerend, maar de grens van Othée, van waaruit we vertrokken, ligt vlakbij de grens van Xhendremael; via de velden, in omgekeerde richting dus, was het wel veel verder lopen).

In Othée – waarnaar onze ijzerappelen (die eigenlijk Marie-José d’Othée heten) vernoemd zijn - zagen we meer dan de andere keren dat we in dat dorp waren.

Om te beginnen deze vroegere molen die we vroeger niet ontmoet hadden:

P3280147Foto Roger

En, voor een dorp, opvallend grote gebouwen:

Elch (Othée), rue Englebert Lescrenier: de voormalige rijkswachtkazerne Foto Roger

P3280089 Eigen foto

Het viel mij ook onder andere op hoe vaak huizen loodrecht op de straat waren ingeplant, waardoor ze, samen met andere huizen, een soort “voorplein” voor hun gevels creëren:

P3280091 Dit is niet het mooiste voorbeeld van dat soort “voorplein”, maar het is wel de enige foto dit ik zelf maakte van dat “fenomeen” dat Roger niet leek te intrigeren.

Toen we, via de velden, in Xhendremael aankwamen, herkende ik meteen het dorp.

P3280152 Foto Roger

En, uiteraard had Roger weer opmerkingen over de rommelige inplanting van de huizen. Ikzelf hou daarvan: eigenaardig, want thuis ben ik het die klaag over de rommel die Roger genereert!  Glimlach

P3280093 Eigen foto

Thuis, na ons avondmaal, even via telefoon geïnformeerd naar zieke Elena. Alles lijkt oké, en haar papa (die vrij had genomen) heeft haar vandaag voor de eerste keer in haar leven naar de bioscoop meegenomen: waarvoor ziek zijn goed kan zijn!Glimlach

Daarna, met mijn blokje zwarte chocolade smeltend op mijn tong, gelezen in “Bête et méchant” van Cavanna, en daar enorm van genoten!

Na enkele mails beantwoord te hebben, weer genoten: deze keer van “Day of Honor”!

Toch een mooie doodgewone vrijdag dus! Alleen vind ik geen tijd meer om de verhalen die zich in mijn hoofd afspelen op te schrijven: alles bij elkaar lijkt mijn leven toch te druk te zijn geworden (ik vergat nog te vertellen dat ik tussendoor nog heb moeten werken voor de KVLS)! Bedroefde emoticon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten