‘Wat doen we nu?’, vroeg Roger nadat ik de boodschappen had opgeborgen. ‘In de tuin werken?’, stelde ik voor. Roger heeft immers nog bomen gesnoeid en, hoewel snoeihout verzamelen niet mijn favoriete bezigheid is, wil ik de tuin zo snel mogelijk opgeruimd zien.
‘Toch niet met zulk mooi weer!’, vond Roger. ‘We zouden beter een wandeling maken’.
Het werd nog eens het kleine Grootloon en het werd een mooie, rustgevende wandeling. De sleedoorns en sommige pruimenbomen bloesemen al, we zagen opvallend veel vlinders en we ontdekten in de vallei een groot aantal nieuw aangelegde poelen geflankeerd door opgestapelde silexstenen waarvan we ons afvroegen waarvoor die dienen. Omdat er toch geen dieren in de beemd rondliepen, weken we van het pad af, trokken een wei in en daar geraakten we in gesprek met een fruitboer die zijn hoogstamappelbomen (oude soorten) aan het bemesten was. Hij vertelde ons onder andere dat die weiden (grenzende aan zijn plantage) eigendom waren van de provincie en beheerd werden door Natuurpunt. Hij legde ons ook uit dat de poelen en hoopjes silex bedoeld waren om een onderkomen te bezorgen aan amfibieën. Omdat ons gesprek nogal lang duurde, maakten we geen lus meer maar keerden we op onze stappen terug: het was tijd om aan de bereiding van ons avondeten te beginnen.
Onze tuin moet dus nog maar even wachten!
Onderweg maakte Roger enkele foto’s:
Foto’s Roger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten