Verkouden?

Ik stond vandaag al niezend en proestend op: verkouden?

Na onze brunch (sojamelk, banaan, rode vruchten – uit de diepvriezer - en pruimenmoes voor mij) begon ik nog wat schoon te maken terwijl Roger in de tuin werkte. Snoeien, dacht ik, maar het geluid dat ik hoorde maakte me duidelijk dat hij eindelijk bezig was met het snoeihout te hakselen.

 Foto Roger

Ik dacht hem te kunnen helpen door snoeisel naar de hakselaar te brengen, maar uiteindelijk bleek dat overbodig werk: Roger bracht sneller zijn werktuig naar de verschillende hopen snoeisel dan ik al die takken naar hem kon brengen. Dus begon ik maar het terras en het binnenplein een beetje onkruidvrij te maken (morgen wil ik die iets of wat schoonmaken).

  Foto Roger

Maar… Nog voor ik al dat bijeengeveegde onkruid (er liggen  meerdere hoopjes zoals op de foto hierboven klaar om op te ruimen) in de “groene container” kon doen, begon alles aan mijn lijf  te jeuken: mijn armen en benen staan vol insectenbeten!

Ik werkte dus niet voort: morgen ga ik mij eerst insmeren met een muggenzalf voor ik het terras en het binnenplein onder handen neem!

Kort daarop vond Roger ook dat hij voldoende had gewerkt deze dag en gingen we een uurtje wandelen in Gelinden.

Hoewel voor ons heel bekend, werd het weer een mooie wandeling.

 Eigen foto
Ik zag in de plantages nog geen enkele perenboom bloeien! Wel begonnen de pruimelaars en de kerselaars bloesems te vertonen. Ik heb genoten van dat parfum! (ben ik toch niet zo verkouden?)

Helaas, het is lente, en dan gaan de fruitboeren hun plantages bespuiten…

 Foto Roger

Toen we dat tegenkwamen, versnelden we onze pas nogal!

Thuis was het tijd om te koken: “riñones al Jerez” voor Roger na een groentesoep; en voor mij, omdat ik niet zo’n liefhebber ben van niertjes (dat zijn die “riñones”), een omelet met tomaten, uien, look, en champignons. Weer een improvisatie van mij, maar heel lekker!

Na het eten gekeken (na mijn uurtje lectuur in de relax) naar een aflevering van Star Trek: The Gift. Echt heel mooi! En nog enkele mails beantwoord, onder andere van de “kindjes”.

En… Nu ben ik nog steeds aan het niezen en aan het proesten, en heb ik nog altijd overal jeuk!