Het was lang geleden: Elena die in mijn armen sprong zodra ze ons zag staan op de speelplaats van haar school. Ze had meteen iets te vertellen dat ze ontzettend grappig vond: ‘Oma, ik zei tegen mijn beste vriendin Amélie dat jij altijd een staartje hebt in het haar en net vandaag heb je geen staartje in jouw haar!’. 
Bij onthaalmoeder Lutti leek Matthias ook heel blij ons te zien: hij kwam al kraaiend naar ons toegelopen en riep: ‘Papa, mama!’. ‘Opa en oma’, verbeterde ik hem terwijl ik hem oppakte en hij om de ene of andere reden onbedaarlijk begon te lachen. Hij zegt nog steeds heel weinig woorden maar (ik val in herhaling) hij lijkt alles te begrijpen. En ja, hoor, hij kan wel spreken: af en toe, als men niet echt oplet, ontsnapt hem een nieuw woord.
Zou het zijn zoals bij zijn “nonkel Zeger” destijds? Die begon ook heel laat te praten, maar eens hij dat deed, bleek dat hij wel in zichzelf moest geoefend hebben, want hij sprak alles van de eerste keer correct uit.
“Thuis” aten we snel zodra hun mama er was en daarna zijn we beginnen spelen. Roger en ik hadden een deel bij van het speelgoed dat we onlangs gratis kregen in Heers. Het werd dus – dit vooral voor Matthias - spelen met de nieuwe auto’s maar ook puzzelen, en, na een paar gezelschapspelletjes, luisteren naar verhaaltjes.
Eigen foto
Foto Roger
Eigen foto
In die verhaaltjes leek Matthias minder geïnteresseerd: hij oefende liever op de driewieler.
Eigen foto
Foto Roger
We hadden ook een afspraak met Zeger en vlak daarvoor ging Matthias naar bed voor zijn dutje.
Zeger leek heel blij met de zwaarden en dolken die Roger voor die toneelvereniging had vervaardigd. Elena, die ons had vergezeld naar haar oom en mij had geholpen al die rekwisieten naar zijn studio te brengen, vertelde me in de lift terug naar het gelijkvloers over wat zij allemaal mooi vond. En daar was haar mama bij: ‘Ik heb een heel mooie mama!’. Schattig! 
In het terugrijden naar huis viel ze in slaap en ze bleef slapen tot 17 uur. Matthias stond iets voor haar op. Het was toen echt tijd voor het vieruurtje.
Eigen foto
En om nog te spelen, terwijl Roger en onze dochter boodschappen deden voor de barbecue van deze avond.
Eigen foto
Prachtig weer hebben we gehad vandaag: we konden deze avond nog op het terras genieten van die lekkere barbecue, en de kindjes daarna nog van een ijsje.
Eigen foto’s
Een heel gezellige dag, alleen worden de kindjes zo groot en zo zwaar dat ik ze bijna niet meer kan dragen. Tja, ik word dan ook echt oud, zoals Elena zei: ‘Je bent wel mooi, oma, maar wel oud hé? En jouw beer (ze bedoelt Jappy de beer) is ook heel, heel oud!
Helaas, lieve Elena, Jappy de beer is minstens 11 jaar jonger dan ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten