Op deze mooie dag maakten we tijd voor een wandeling in Alt Hoeselt, waar we naar een molen zochten. We stapten een dik half uur in de buurt en toen zakte mijn linkervoet weg in de modder. Het werd dus een vrij korte wandeling en daarna moest ik thuis én mijn voet én mijn sandaal schoonmaken.
Dat laatste duurde wel een poosje, vooral omdat ik onderbroken werd door een telefoontje van Jan Gerits. Hij zou deze herfst willen vergaderen met de redactie van de Limburgse Monografieën en Edith, de voorzitster van de KVLS. Hij wil immers sommige zaken bespreken, zoals onder andere zijn opvolging (Jan is al 82 jaar). Hij heeft gelijk dat we eens over al die zaken moeten praten… Maar de volgende maanden worden al zo druk! Afijn, we zien wel of we daar ergens een gaatje voor vinden.
Na het avondeten (groentesoep en kalfsblanquette met champignons) en mijn lectuuruurtje op papier (ik merkte daarna dat Roger was verdwenen: stiekem nog hout verzamelen in de tuin, de lieverd! 
In verschillende kranten vond ik een bericht over de nakende aanpassing van de voedselpiramide. Ik zou zeggen: volg de link hierboven, jullie allen die me constant uitlachten toen ik zei dat we minder koolhydraten met een hoge glycemische index zouden moeten eten.
Het probleem is natuurlijk dat wij Vlamingen twee broodmaaltijden per dag gewend zijn en vaak niet de tijd hebben om twee keer per dag te koken.
Ondertussen denk ik na over dat Liber Amicorum voor Dirk Lambrechts zaliger. In mijn hoofd heb ik er al aan gewerkt, maar alles wat ik bedenk, lijkt me toch zo persoonlijk! Nu, Ivo zegt dat het heel persoonlijk mag zijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten