Na onze brunch zei ik tegen Roger: ‘Ik ga de kamer van Hendrik onder handen nemen!’
Het wordt immers weer hoog tijd om schoon te maken (één kamer per dag) en deze keer wilde ik beginnen met de kamers die meestal overschieten.
‘Dat ga je nu toch niet doen met dat mooie weer,’ was zijn antwoord, ‘ik doe dat zelf wel deze avond’. Daar heeft hij na ons avondmaal inderdaad een dik uur aan besteed.
Eigenlijk had ik er dus zelf nog voor onze wandeling kunnen voor zorgen: we vertrokken immers toch pas een goed uur na onze brunch.
De vrijgekomen tijd besteedde ik dan maar aan het lezen van de binnengekomen mails en vooral deze nieuwsbrief vond ik heel interessant. Het gaat weer over die “snelle koolhydraten” die ook de oorzaak zouden zijn van het bekende dipje na een zware maaltijd. Wat heeft het lang geduurd voor ik al die zaken vond. Vroeger weet ik die loomheid na een zware maaltijd aan de vetten! 
En dan gingen we eindelijk wandelen, nog eens in Vechmaal. Van de Sint-Pieterskapel naar de “grotten” en terug. Een lange, mooie, rustgevende herfstwandeling. Buiten één landbouwer en twee dorpsgenoten op de fiets (met wie we uiteraard even praatten), ontmoetten we geen ziel. Of toch wel: roofvogels en een muis die het wandelpad schichtig overliep.
De foto’s van Roger zeggen meer, denk ik, dan wat ik kan vertellen over onze mooie middag:
Daarna was het tijd om te koken (een geslaagde vissoep waar ik onder andere de rest van de gisteren door Roger bereide mosselen in verwerkte), waarna Roger dus de kamer van Hendrik onder handen nam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten