‘Kunnen we niet nog eens naar Càceres gaan?’ vroeg ik gisteren aan Roger. ‘En dus niet naar Plasencia?’ antwoordde hij. Tja, natuurlijk vind ik Plasencia heel aangenaam, maar Càceres hebben we al zo lang niet meer gezien! Nu, de twee bestemmingen waren toch te ver voor een dagreis en dus werd het nog eens Segovia.
We vertrokken na een snel ontbijt onder een blauwe hemel richting Zaragoza, via de Hoya de Huesca en later die grijze, bijna kale Aragonese heuvels. Af en toe een roofvogel en na Zaragoza, ter hoogte van La Muela, honderden windturbines op een hoogvlakte. Ik heb geprobeerd er een foto van te maken vanuit de auto.
Klik om te vergroten, want er staat echt meer dan 1 turbine! '(eigen foto)
We reden voorbij allerlei dorpen en stadjes die we van vroeger kennen en het was moeilijk te weerstaan aan hun lokroep. We zijn echter te oud om vaak te stoppen onderweg: de reis zou al te lang duren. Trouwens, hoe graag ik al die plekken zou terugzien, te veel bezoeken op één dag is nooit echt aan mij besteed..
In Calatayud gaven we toe en gingen we kijken hoe het stond met de camping. Nog steeds even verlaten.
Foto Roger
Na een picknick en een half uurtje rust in Castilla y La Mancha betrok de lucht en kregen we even een stortregen. Gelukkig duurde het niet lang, want het uitzicht werd er echt door belemmerd. Volgden nog heuvels, windturbines, weidse hoogvlaktes, en dan de bijna 40 km lange ring rond Madrid. Daarna reden we langs de gewone weg verder. Na de pas van Navacerrada (1860 meter hoog) reden we Castilla y Leon binnen en de lucht werd weer donkerder.
Nog voor we de camping van Segovia zouden binnenrijden, deden we boodschappen in een Mercadona daar vlakbij… Waar we droge Oloroso vonden! :-)
Op de camping was het zo koel (we liggen dan ook op 1100 meter) dat ik na onze installatie een lange broek, sokken en een trui aantrok.
Tijdens de installatie dachten we even dat ons koelkastje stuk was. ‘Als dat zo is, rijd ik morgen terug naar huis,’ mopperde Roger. Ik begrijp hem wel: dat koelkastje hebben we pas sinds vorig jaar. Gelukkig bleek het een elektriciteitspanne te zijn.
Voor ik verder vertel over onze avond, nog even dit over de camping. Campings zijn duur in Spanje: in Huesca betaalden we 25 euro per nacht. En… we herinnerden ons dat het hier veel duurder was. Wat bleek nu? De camping is goedkoper geworden: net geen 25 euro!
Na een snel avondmaal liepen we naar de bushalte om naar hartje Segovia te rijden. We kwamen aan nog voor de gebruikelijke avonddrukte die pas om 20 uur begon. Weer kwam iedereen (oudjes, jongeren, kinderen, baby’s, kreupelen) de straat op en de bars liepen vol.
De patio van een vroeger paleis
De rug van Antonio Machado
Wij wandelden een uurtje rond (en klommen serieus veel) om daarna een witte wijn (een heerlijke Verdejo) te drinken in het drukke maar gezellige “Meson de Jose Maria”. Natuurlijk kregen we er een tapa bij.
De mooie meid op de foto is geen “klantenlokster” zoals Roger even dacht!:-) Nee, het Meson heeft geen terras maar wel een soort doorgeefluik oftewel “loket” zoals ik het noem naar de trottoir. Rokers blijven liever daar en die serveerster neemt daar de bestellingen op (Foto’s Roger)
Om 21:15 uur namen we de bus terug naar “huis”. Waar de lucht er zo uitzag:
Foto Roger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten