Eerst haalden we Matthias en Elena af. Matthias moest weer naar toilet en deed dat in de buurt van Elena's klas waar Roger en ik van haar juf even een kijkje mochten nemen. Wat een verschil toch met de klaslokalen in onze kindertijd!
Daarna reden we naar onthaalmoeder Lutti waar Eva me (de anderen waren in de auto gebleven) weer met open armen ontving en van alles begon te vertellen. Ze zegt steeds meer woorden.
Na het middageten kwam buurmeisje Anna spelen en, hoewel ik af en toe nodig was of moest meespelen, kreeg ik veel tijd om te lezen.
Het was me twee weken geleden al opgevallen dat Eva af en toe 'ik' zei. Toen dacht ik nog dat het toeval was maar vandaag ben ik er zeker van: ze gebruikt het woord bewust. Zo speelden we een spelletje waarbij zij op prenten jongens en meisjes aanwees. Daarna vertelde ze me: 'Broer jongen, zusje meisje en ik meisje.' Het grappige was wel dat ze verder zei: 'Opa jongen, papa jongen, oma meisje en mama jongen.' Onze dochter heeft weliswaar het haar vrij kort nu, ik vind niet dat ze eruitziet als een jongen! Dit in tegenstelling tot Eva dus.
Op verschillende andere momenten gebruikte Eva nog het woordje "ik" en telkens was het duidelijk dat ze naar zichzelf verwees. En nee, het is niet zo dat ze denkt dat "ik" haar naam is, ze weet heel goed dat ze Eva heet.
Eva en Matthias eten druiven |
Anna en Elena |
Opa leest voor terwijl ik voor het avondeten zorg |
In haar vrije tijd blijft dochterlief veel naaien. Ze had weer twee nieuwe jurken voor Elena ontworpen. Waar vindt ze toch de tijd?
Nieuwe creatie van dochterlief (eigen foto's) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten