Over de auto en een busreis

Vandaag hebben we nog eens de bus genomen, nee, drie bussen!

Ik probeer in het kort uit te leggen waarom en de technische details laat ik achterwege.
Er moesten dus enkele spullen vervangen worden aan de auto. Rubbertjes zoals ik hier schreef maar die term lijkt niet echt correct te zijn. Bij Midas bleken ze geen Subaru-onderdelen te kunnen krijgen, tenzij via onze vroegere garage, waar ikzelf, na onze panne in Frankrijk, dus niets meer mee te maken wil hebben.
Gelukkig vonden we op de weg naar Sint-Truiden een vriendelijke garagist die wel aan Subaru-onderdelen kan. Daar lieten we dus die "rubbertjes" vervangen.

Tijdens een gesprek met die garagist hadden we het over iets aan de LPG-tank waarvan wij al vlak na de aankoop van de auto vermoedden dat het moest aangepast of vervangen worden (omdat er constant een "lichtje" aanging). Maar, zeiden ze ons in de vroegere garage, dat was niet nodig, we moesten er maar leren mee leven.

Deze garagist vond echter dat er wel iets moest gebeuren, verwees ons naar een bedrijf in Wilderen (die de LPG-tank destijds had geplaatst), we reden daar naartoe, kregen te horen dat als onze vroegere garage daar niets aan wilde doen, dat waarschijnlijk was omdat ze er daar zelf niet toe in staat waren (en, bedachten Roger en ik, omdat zulke - vrij dure ingreep - onder de waarborg zou vallen!).

We twijfelden even maar besloten uiteindelijk het te laten in orde brengen en brachten de auto deze middag naar Wilderen.

En daarna moesten we met de bus terug naar huis. Eerst een bus naar het station van Sint-Truiden, daarna een bus naar Borgloon en van daar een bus naar hier. Het ging vrij vlot (1:15 uur onderweg geweest, terwijl we weliswaar met de auto er een kwartier over gedaan zouden hebben).

Maar wat vind ik dat rustgevend, reizen op een (niet te volle) bus! Je kunt lezen, het landschap bewonderen en mensen observeren. Ik vrees echter dat Roger dat anders bekijkt!😟