dinsdag 22 februari 2022

Een middag met de kindjes

We zagen ze om 15:30 uur weer van ver aankomen, Elena, Matthias, Eva en de buurtjes. Ze leken weer veel plezier te hebben en ik moest terugdenken aan mijn schooljaren in Matadi. De terugkeer naar huis (per schoolbus weliswaar) was toen ook zo'n prettig moment met vriendjes. 

Weer verliep onze begroeting uitbundig, Eva vertelde hoe ze gisteren tijdens de gymnastiekles aan een blauw oog was gekomen. In feite viel het nog mee, maar ze had veel pijn gehad toen ze viel, vertelde het meisje. Ze droegen alle drie "kleren van vroeger": de school viert immers de hele week carnaval. Zo worden overmorgen de meisjes verkleed in jongen en de jongens verkleed in meisje verwacht, vertelden ze me tijdens het vieruurtje. Het idee een jurk of een rok te moeten dragen stond Matthias niet erg aan. We bespraken samen zijn bezwaren: in feite komt het er op neer dat hij niet graag voor een meisje zou doorgaan.

Daarna was het tijd voor de schooltaken. Eva leest al opvallend goed, stelde ik vast, en het Frans van Elena staat al op een hoog niveau na amper enkele maanden Franse les.

Buurmeisje Millie kwam Elena halen voor de muziekles waar ze samen met buurmeisje Anna naartoe zouden gaan. Matthias, Eva en ik speelden een gezelschapsspel en haalden herinneringen op aan twee jaar geleden, voor de coronacrisis. Ze leken allebei heel veel te hebben onthouden van die tijd.

Terwijl ze later even televisie keken, kwam hun mama thuis. We spraken wat over haar "digitaal winkeltje", praatten wat bij, zij zette gisteren bereide lasagne in de oven en, samen met Roger, ging ze de muzikantjes ophalen. Toen ze thuiskwamen, waren ze vergezeld door Millie van wie de ouders even afwezig waren. We gingen alle zeven aan tafel (schoonzoon moest overwerken), smulden van de lasagne (hoewel Millie op een zeker moment verkondigde dat "gekochte lasagne het voordeel heeft dat er minder groenten in zitten dan in deze zelfbereide schotel"😉), Millie ging terug naar huis, dochterlief begon het badritueel voor de kindjes en Roger en ik namen afscheid. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten