Hier toch. We deden niet heel veel, ik probeerde wel Nany telefonisch te bereiken maar dat lukte niet. Blijkbaar een storing aan haar telefoon. Nog een geluk dat ze tegenwoordig heel veel vergeet, want ik had haar stellig beloofd te bellen vandaag. We deden nog een boodschap, ik kreeg een oproep van Jan Gerits over bepaalde zaken die we moeten regelen voor de Limburgse monografieën. Ik beantwoordde ook een paar mails die al een poosje wachtten en ik chatte even met een dochter van "tante" José. Ik had op de koffietafel vrij lang gesproken met haar dochter (dus met de kleindochter van "tante" José) en blijkbaar hadden we wederzijds nogal indruk op elkaar gemaakt. Ik wist al veel over die kleindochter (door Nany natuurlijk 😉) maar niet dat ze ook vertaalde naar het Frans en het Spaans en dat ze Nederlands had gegeven aan anderstaligen! Eigenaardig toeval! Resultaat van de chat: bij een van onze volgende bezoeken aan Nany spreken we ook af met die dochter van "tante" José, die ik altijd beschouwde als zijnde een zusje. Blijkbaar zullen we elkaar dus sneller terugzien dan wat ik vlak na de uitvaart vermoedde.
In Parijs was het minder rustig blijkbaar. Het "konvooi der vrijheid" werd er immers verwacht en zou verhinderd worden door politieoptredens. Maar wat een optredens! Voor zover ik kon oordelen volgens deze urenlange streaming, verliepen de (weliswaar soms wat wilde) manifestaties heel vreedzaam maar men kan niet hetzelfde zeggen van het politieoptreden! Je zou een afkeer krijgen van politie als je ziet hoe ze zelfs gewone voetgangers en cafébezoekers afranselen of vol traangas spuiten. Ik kan begrijpen dat ze het beu worden na uren tevergeefs de manifestanten proberen tegen te houden maar hoe komt het dat deze keer niet gebeurde wat ik al zo lang vrees (dat manifestanten het beu worden en gewelddadig worden) maar integendeel de ordehandhavers wild te keer beginnen te gaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten