Net voor ik aan de bereiding van het avondeten wilde beginnen, kregen we een telefoontje van onze achterbuur P., de zoon van straatgenote V. Hij stelde voor onze wei te komen onder handen nemen.
Terwijl ik bloemkool met kurkuma klaarmaakte, ging Roger onze buur helpen. Na een paar uur kwamen ze samen in onze keuken koffie drinken en praatten we nog een uurtje, onder andere over de opvallend goede schoolresultaten van L., de zoon van P. Ondertussen begon het serieus te schemeren en ik vond het al te donker toen Roger me, na het vertrek van P., voorstelde te komen kijken naar het resultaat van hun werk. Maar morgen ga ik zeker kijken, want naar het schijnt hebben ze de wei heel "proper" gekregen!
Ik heb dan maar onze zalm in de oven geschoven en een half uurtje later konden we eten. En... ik was zo dankbaar voor die spontane hulp!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten