Mijn werk laat ons niet veel tijd om te gaan wandelen. Toch proberen we nog elke dag minstens een half uurtje te stappen. Vandaag was dat rond Engelmanshoven (mooie naam, niet?) waar we konden vaststellen dat nu de meidoorn in volle pracht staat. Je ruikt hem al van ver geuren.
In een bosje vlak bij het dorp zag Roger een eigenaardige doorgang tussen de bomen. Er waren (versleten) stenen trappen en een padje. En wat bleek? Tussen het struikgewas en de bomen lag een piepklein huisje verscholen (onbewoond en in vervallen staat).
(Foto’s Roger)
In het dorp zelf zagen we een pauw boven op een dak van een huis. Roger heeft er proberen een foto van te maken, maar die bleek niet gelukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten