We waren vandaag noten aan het rapen in de tuin toen onze Italiaanse achterbuurvrouw voorbij kwam gewandeld met haar zoontje. En uiteraard wisselden we enkele woorden. Zij spreekt opvallend goed Nederlands. Ze klaagde over de vele belastingen enzovoort die op ons drukken. En dat de overheid niet naar ons luistert. “Maar naar vreemdelingen wordt wel geluisterd! Ze krijgen zoveel gratis”, voegde ze er aan toe. Ik vond dat grappig klinken uit de mond van een Italiaanse. Maar inderdaad, zij heeft zich geïntegreerd en voelt zich niet meer een vreemdelinge. Zo hoort het!
Ze vertelde me ook dat een vrouw met sluier en kleed tot op haar voeten (een Marokkaanse?) haar had uitgelachen omdat ze als poetsvrouw werkt. ‘Ze zei me vanuit de hoogte,’ vervolgde mijn buurvrouw, ‘ik ga eerder solliciteren bij Delhaize, om aan de kassa te zitten. Alsof ze die dat werk gaan laten doen met haar sluier!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten