Ik weet echt niet waar de term “elektronisch” naar verwijst, maar ik heb het dus over mijn “e-sigaret”. Die me al heel dikwijls van dienst is geweest, ook deze avond.
Oké, het is verboden in restaurants en cafés, maar er even aan “trekken” valt echt niemand op en doet echt niemand pijn. Gisteren, tijdens de vergadering van de KVLS, dacht zelfs bijna iedereen dat ik af en toe aan mijn “pen” zoog!
Ikzelf merk ook op dat ik minder vaak “trek” aan mijn “sigaret”, want ze gaat immers niet uit, ik hoef ze niet meteen op te roken zoals wel het geval is met een echte sigaret als je buiten moet gaan roken.
En elke keer dat ik er aan slurp, heb ik bijna hetzelfde gevoel als bij mijn echte Drum.
In De Horne vroeg Roger me daarstraks waarom ik mijn Drum dus niet zou vervangen door voldoende e-sigaretten! In feite heeft hij gelijk: dat nieuwe e-rookwaar doet me heel fel denken aan de pijp die ik destijds van Dirk Lambrechts kreeg: in je mond houden en af en toe “trekken”.
Ik mis wel het “ceremonieel”: een sigaret rollen, aansteken, telkens opnieuw aansteken, de as afkloppen… Maar misschien geraak ik daar wel aan gewend?
Maar onze tabakleverancier zal zulke beslissing van mij niet “plezant” vinden, vrees ik! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten