Eerst verwachtten we vandaag of morgen (informeel) bezoek maar dat werd gisteren afgezegd. Vandaag begon Roger na de brunch dus maar aan het versnipperen van de resterende halve aanhangwagen snoeisel (het werd eerder een overvolle aanhangwagen). Ik heb hem even geholpen takken enzovoort te verzamelen en daarna liet ik hem zijn gang gaan (ik liep vanaf dan toch maar in de weg) en werkte ondertussen – tegen mijn “goesting” - een strijk, die al weken wachtte, weg. Roger en ik waren ongeveer tegelijkertijd klaar.
Het was heel mooi zonnig weer en ik had eigenlijk nog zin in een wandeling (zulke winters beleven we maar zelden). Helaas, er kwamen vertaalverzoeken binnen. Of ik in totaal (2 opdrachten) een dertiental bladzijden wilde vertalen tegen maandag.
Zodra ik wist dat we geen bezoek zouden krijgen dit weekend had ik “ruiten lappen” op het programma van morgen gezet. Iets wat ik echt niet graag doe: dus waren die jobs heel welkom; ze gaven me immers een excuus om die ramen nog even ongemoeid te laten! 
Ik heb de rest van de dag zitten vertalen (dat geeft me, zeker als het over interessante teksten gaat, zoals nu het geval was, bijna evenveel voldoening als schrijven - ik zeg wel: bijna).
Ik heb dat vertalen enkel onderbroken om te koken en om na het avondeten een uurtje voort te lezen in dat boek geleend van onze schoonzoon: het is echt ongelooflijk goed! En ook om even na te denken over wat iemand deed met een cadeau dat ik haar onlangs offreerde, maar daarover meer in een volgende post!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten