Ondanks mijn zere rug heb ik er enorm van genoten! Heel lekker eten, ontzettend lekkere wijnen en een heel gezellige sfeer!
Het begon met een aperitiefje en een babbeltje (voor mij vooral met Jean-Paul en zijn vrouw, die er voor de eerste keer bij was en met wie het heel goed klikte). Daarna gingen we aan tafel en deze keer zaten we tegenover pastoor Marc Lateur. De keren dat ik hem (nooit zo persoonlijk als deze avond) ontmoette, deed hij mij al denken aan mijn vriend, pater Marcel Inghels zaliger. En aan onze pastoor Soetewey in Antwerpen.
Deze keer geraakten we dus wel in een (soms serieus, soms grappig) gesprek verwikkeld en ik merkte dat mijn “voorgevoel” me niet bedrogen had!
Die diepgaande, boeiende, vaak heel filosofische conversaties vertrokken van eender welke opmerking van andere gasten (dat moet je kunnen!) en niet in het minst van het verdriet dat heemkunde-lid Ludo uitte in verband met de hond die hij zeven jaar lang (voor iemand anders) had verzorgd en die hem nu pas, onder leugenachtige beweringen, was ontnomen.
Boudewijn was er ook maar is al vrij snel naar huis teruggekeerd. Zijn Ilonka wachtte immers. En tegenover ons zat ook Bert, de vriend van Boudewijn. Samen met Bert kreeg ik van buurman Ghislain een heuse, interessante les in wijnproeven!
Ik heb het hier nog niet verteld: ik had vlak voor Kerstmis een elektronische sigaret gekocht: 11 euro voor 500 “pafjes”, niet herbruikbaar. Ik heb er op het kerstfeest bij mijn broertje voor de eerste keer gebruik van gemaakt en echt, behalve dat ik het “ritueel” miste (sigaret rollen, aansteken, as afkloppen) gaf het mij hetzelfde gevoel als mijn gewone Drum. Toch ben ik toen een paar keer buiten gaan “paffen”, uit solidariteit met de andere rokers (mijn zus, schoonbroer en Hendrik) die niet beschikken of geen gebruik maken van zulke e-sigaret.
Vandaag had ik die uiteraard ook bij en ik heb enorm genoten van het af en toe nicotine inhalen terwijl ik gewoon aan tafel kon blijven filosoferen.
Toch ben ik twee keer buiten gaan roken, weer uit solidariteit, deze keer met de echtgenotes van voorzitter Michel en van Jean-Paul. En weer vond ik het zo gezellig daar buiten onder rokers bij elkaar! 
Tony, de secretatis van Heemkunde, vroeg me op een zeker ogenblik of ik nog met een “project” bezig was. Hij bedoelde natuurlijk een “boek”. Nee dus, al zitten er veel verhalen in mijn hoofd. Om de ene of andere reden is mijn leven veel te druk geworden de laatste jaren. Ligt het aan de kinderen en kleinkinderen, aan de verenigingen of aan het te drukke e-mailverkeer?
Na even nagedacht te hebben, denk ik dat vooral dat laatste de schuld is! Tegenwoordig besteed ik dagelijks minstens één uur aan mails beantwoorden, en ik herinner me dat elk boek van mij is ontstaan dankzij (om te beginnen) één uurtje voor mezelf na het slapengaan van de “kindjes”!
Ik merk dat ik afwijk van de kern van mijn relaas: echt, het was een heel gezellige avond, en deze keer had ik weer niet de indruk dat Limburgers niet spontaan genoeg zijn!
De foto’s van Roger volgen… Misschien morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten