Toen we ons vandaag klaarmaakten voor de boodschappen trok ik nog eens mijn Spaanse laarzen aan. ‘Hoe lang heb je die al?’ vroeg Roger. Ik weet het echt niet: 30 jaar? Ik weet alleen dat ik ze langer dan 25 jaar geleden van hem cadeau kreeg, ik denk in Salamanca.
Tijdens de boodschappen kwam de ene vertaling na de andere binnen: zodra we terug thuis waren, heb ik mijn tijd daaraan besteed (en ervan genoten). Roger zorgde voor een soepje met veel groenten, hij kookte een paar aardappelen en daarna voegde ik daar spinazie aan toe en bakte ik twee zalmfilets. Terwijl ik daarna verder vertaalde, ruimde Roger de keuken op, bakte hij speltbrood en daarna ging hij in zijn fotoverzameling op zoek naar wanneer die laarzen van mij gekocht werden.
Hij heeft ze teruggevonden op een foto van 26 jaar geleden maar ik denk dat ik ze toen al een heel poosje had!
Toen ik klaar was met mijn werk en nadat ik bij wijze van ontspanning nog gekeken had naar een aflevering van Star Trek, bekeek ik die foto ook… En besefte ik ineens dat ik niet onze fotoalbums moet bovenhalen om foto’s van vroeger te bekijken! Ik kan ze immers allemaal zien via mijn connectie met de pc van Roger (als die verbinding open is, natuurlijk).
Ik genoot ervan! Weer herinneringen, maar ook veel nostalgie!
Voldoende nostalgie voor deze avond? Voor mij alleszins wel, al kan ik jullie nog duizenden foto’s serveren!
Het uploadsysteem dat Roger gebruikte voor die oude foto’s vind ik echter niet zo gemakkelijk en doorzichtig als zijn systeem voor de foto’s van nu.
Van nostalgie gesproken!
BeantwoordenVerwijderenEn of! kusje.
Verwijderende eerste foto; daar zie ik toch wel Nadia in, en wat lijkt Hendrik op zijn vader, en op één foto herken ik de gelaatstrekken van onze vader, nooit gezien dat jij er zo hard op trok.
BeantwoordenVerwijderenDat zeggen veel mensen (van die gelijkenis tussen Hendrik en Roger en tussen mij en papa). Van mij en Nadia, dat had ik nog niet opgemerkt, maar nu je het zegt! :-)
Verwijderen