Vandaag: een zo grondig mogelijke schoonmaak van de badkamer, de gang op de verdieping, de trap en de hal. Gelukkig kreeg ik hulp van Roger!
Daarna mochten we de auto gaan halen en werd het dus weer een busreis naar Hasselt. Net toen we naar de bushalte gingen, begon het te regenen en de regen heeft aangehouden tot nu! De rit zelf vond ik vrij aangenaam. Heel veel scholieren en dat deed me weer denken aan vroeger, toen ik elke dag de bus nam van school naar huis, daarvan genoot - ondanks de vaak overvolle bussen – en al pratend Nederlands leerde (of was het eerder een gekuist Antwerps?).
Met de herstelde auto deden we een paar boodschappen en terwijl Roger nog bier ging halen, haalde ik een bijlage van de Standaard van onder een hele stapel kranten uit. Het was een bijlage over taal die ik gelezen had bij onze dochter en schoonzoon vorige woensdag tijdens het dutje van de kindjes en die ik had mogen meenemen (eigenaardig toch: ik heb één maand die krant gratis gekregen, las er bijna nooit in, maar daarna wil ik er wel een stukje uit bewaren dat ik bij mijn dochter vind! )
Afijn, dit alles om te zeggen dat van de 100 regeltjes, aangeboden door die taalbijlage, ik er wel een stuk of 50 kende, maar dus ook 50 niet! Ik verwachtte ook meer algemene regels, zoals ik ze onderwees toen ik nog Franse les gaf: “Dit is de regel, en dit zijn de uitzonderingen daarop”. Maar nee, weer moest ik vaststellen dat in het Nederlands bijna voor elke zin een andere regel geldt! Echt moeilijk om te onderwijzen, hoor! (dat heb ik trouwens ondervonden toen ik hier in de gemeente “Initiatie Nederlands” gaf aan anderstaligen).
Het ergste is dat ik begin te vermoeden dat ik enorm veel fouten maak! En wat te denken van de KVLS die vooral aan mij vraagt om alle teksten na te lezen, terwijl ik het minst spontaan in het Nederlands denk? 
Ik was over al die dingen aan het mijmeren na ons avondeten en ondertussen wat aan het surfen, een aflevering van Star Trek aan het bekijken (heel goed!) en… Al surfend kwam ik op dit terecht: een boek over Dirk Van Esbroeck zaliger! Met herinneringen aan onze gemeenschappelijke vriend Dirk Lambrechts zaliger!
Toen rees bij mij weer het gevoel op (bovenop het gevoel dat die inhoud toch een klein beetje gemanipuleerd werd – lees “geredigeerd” – door uitgeverij Epo, want ik kende Dirk zaliger zo goed dat ik weet dat niet alles wat daar staat waar is) van: wat zit ik toch te doen?
Immers: zo een mooie tekst (al staan er veel leugens in: de stijl is goed!) kan ik niet schrijven! En ik heb al vaak (zelfs van gewone mensen, dus “niet-schrijvers”) betere teksten gelezen dan wat zogenaamde schrijvers (zoals ik) produceren.
Ik vraag me soms zelfs af hoe het komt dat sommige uitgeverijen mij wilden uitgeven. Ha ja, natuurlijk, het waren maar heel kleine uitgeverijen! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten