Vertalingen en nostalgie

Deze ochtend vond ik nog een stukje dat ik aan een van de vertalingen van gisteren moest toevoegen. Nog voor onze brunch was ik daarmee klaar (ik was vroeger opgestaan dan Roger), op één uitdrukking na: “enkel doorgeschoren” (het gaat over het vastmaken van lasten voor het hijsen door een kraan). Ik vond de vertaling niet, de betekenis van het Nederlandse woord ook niet en uiteindelijk stuurde ik de vertaling maar zo op, met een vraag over dat “doorgeschoren”. Gaat het misschien over een Kempisch dialectwoord?

Afijn, Roger stond op, we brunchten en daarna begon ik aan de schoonmaak van de salon. ‘Ik zal wel stofzuigen’, zei Roger (doet hij dat echt graag of wil hij mijn rug sparen? ).

Zijn hulp was welkom: dat voel ik al een hele poos in mijn rug. En ook het schoonmaken gaat sneller op deze manier.

Telkens als ik een bericht hoorde binnenkomen, liep ik wel naar mijn pc: ik vind het heel vervelend als ik in een vertaling niet  kan “afronden”. Er kwam echter maar geen antwoord op mijn vraag betreffende dat “doorgeschoren”.

Dus stelde ik maar een wandeling voor.

We wandelden op de grens van Engelmanshoven en Gelinden, ik vond het niet zo’n mooie wandeling (te miezerig en te veel lelijke villa’s) maar één huis (of eerder wat er van overblijft) weerhield wel onze aandacht.

 Foto’s Roger

Roger (en ik denk dat hij gelijk heeft) vreest dat ook met ons huis dat zal gebeuren als wij er niet meer zijn.

Toen we terug thuis waren, had ik nog steeds geen antwoord gekregen op mijn vraag aan de klant!  Vermoedelijk hebben ze zelf het Franse woord voor “doorgeschoren” gevonden (en hopelijk op de juiste plaats in de zin gezet; maar ze hebben filialen in Frankrijk) . Een standaardtaal lijkt me dus toch heel nuttig (afijn, als dit, zoals ik vermoed, gaat over een dialectwoord)!

Ik kookte (typische Vlaamse kost, wel een beetje aangepast: bloemkool met “witte saus” op basis van het kookvocht en bouillon in plaats van met melk), checkte daarna nog geregeld mijn mailbox:  geen antwoord!

Na mijn “op papier lectuuruurtje”, het bekijken van een aflevering van Star Trek heb ik…

Tja, raad eens wat ik daarna gedaan heb?

Foto’s van vroeger bekeken op de pc van Roger (nu ik weet dat ik via onze connectie ook toegang heb tot die foto’s!) en heel veel nostalgie gevoeld!