Tijdens onze wandeling, vandaag in Vechmaal, kwamen we een van de "boekenruilkastjes" tegen die de gemeente Heers in verschillende deelgemeenten heeft geïnstalleerd (onder andere in Mettekoven, in Heers zelf en dus blijkbaar ook in Vechmaal).
Wij deponeerden al vaak boeken, die we dubbel hebben, in zulk kastje. Deze keer vond ik daar zelf vijf sprookjesboekjes die ik prompt in mijn rugzak stak: cadeautje voor Elena, Matthias en Eva!
Het werd een aangename lentewandeling, ondanks de Noord-Oostenwind die soms echt koud aanvoelde. Jammer genoeg hebben we weer geen foto's gemaakt.
Nee, geen cafeetje daarna: het was "officieel" veel later dan wat mijn innerlijke klok zei en we hadden nog zoveel te doen (onder andere werken aan "ons" boek en, wat mij betreft, tussendoor ook aan het nieuwe nummer van de Limburgse monografie dat pas was aangekomen).
Wat heb ik toch een hekel aan dat geknoei met de tijd! Bij het wakker worden deze ochtend hield mijn innerlijke klok absoluut geen rekening met de zomertijd... maar mijn smartwatch en smartphone hadden zichzelf al aangepast en herinnerden mij er constant aan dat mijn gevoel niet meer "klopte".
Roger en ik hoeven gelukkig niet naar "ons werk" morgenochtend, maar ik herinner me hoe zwaar ik dat destijds vond.
Roger zei me: 'Doe toch zoals je vroegere jaren deed: geen rekening houden met dat nieuwe uur en gewoon jouw innerlijke klok volgen'. Misschien moet ik dat inderdaad opnieuw doen (maar dan wel, zoals toen, een afspraak om bijvoorbeeld 9 uur beschouwen als een voor mij heel onaangename afspraak om 8 uur).
Tja, maar nu heb ik horloges (rond mijn pols en in mijn zak - mijn gsm dus) die me constant herinneren aan die "zomertijd" die niet overeenkomt met "mijn" tijd. Vroeger, toen het nog handmatig moest, veranderde ik niets aan mijn polshorloge!
Ik weet het, iets dergelijks krijg je vaak voor op reis. Maar dan ben je wel op reis (en voor mij betekent dat: zonder dringende verplichtingen).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten