Deze middag vonden we een brief van Matthias in de bus. Zo'n ontzettend lieve brief, tijdens de zeeklassen geschreven! Omdat ik wist dat vandaag zijn andere grootouders op hem en zijn zusjes pasten, wilde ik hem niet lastig vallen met een telefoontje maar stuurde ik hem een mail.
En wij gingen onze wekelijkse boodschappen doen. Nog voor we naar de eerste winkel reden, parkeerde Roger de auto echter voor een schoenenwinkel.
Je moet weten dat ik al langer dan 2 jaar zeg dat ik nieuwe, platte schoenen nodig heb... maar voor je mij een kleding- of schoenenwinkel binnen krijgt! En vooral schoenen wil ik graag eerst passen en dus liever niet online kopen.
Dus had Roger besloten dat hij mij voor een voldongen feit zou plaatsen: nadat hij de auto voor die winkel had geparkeerd, kon ik moeilijk nog weigeren de winkel binnen te gaan.
Het kon weer niet snel genoeg gaan voor mij. Hoewel ik voelde dat Roger liever de hele winkel door had gekuierd, liep ik zo snel mogelijk naar de damesschoenen in mijn maat. Net toen ik het zoeken begon beu te worden (ook al omdat ik al een poosje serieus pijn had in een kniegewricht) vond ik mijn gading. De schoenen werden gepast, ze pasten en we konden beginnen aan onze eigenlijke boodschappen.
Toen we eindelijk thuiskwamen, vond ik een mail van Matthias. Volgende keer dat we elkaar zien, vertelt hij mij meer over de zeeklassen en toont hij mij Fred, de "knuffelkreeft" die hij heeft gekocht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten