5 juli 2010
Gisteren nacht zag ik nog net een fret op de campinglopen.
Deze ochtend gingen we naar Souillac. We hoorden al van in de verte muziek weerklinken. Op de 'Place Saint-Martin', voor de vroegere kerk Saint-Martin gaven een zevental straatmuzikanten een concert. Ze kregen veel aandacht, ik denk niet alleen omdat ze duidelijk getalenteerd waren, maar ook omdat ze geen alledaagse 'straat-instrumenten' bespeelden: alleen kopers en drums. Ze maakten, terwijl ze populaire deuntjes speelden, ook enkele danspasjes.
Wij bleven ook een poosje luisteren. Daarna kuierden we wat door de stad. Het oude Souillac is vrij klein en mooi, hoewel niet zo mooi als bijvoorbeeld Sarlat of Rocamadour, of nog Martel waar we vorig jaar toevallig even halt hielden en een strooien hoed kochten (die drie steden liggen in deze buurt). Maar Sarlat en Rocamadour zijn dan ook enorm toeristisch, wat nog niet echt gezegd mag worden van Souillac. We bezochten even de abdijkerk Sainte-Marie van de 11de eeuw die in de 18de eeux verbouwd werd. De heel sobere Romaanse kerk zette aan tot meditatie. Boven de koepel van de 'abbatiale' en de (vroegere) abdij vlogen tientallen zwaluwen.
We wandelden nog wat voort door de straatjes en gingen uiteindelijk een pintje drinken op een terras, onder een plataan. Ik schreef onlangs dat een pils hier duur was, en dat is ook zo. Deze keer betaalden we 2,50 euro voor 25 cl bier. Langs de andere kant, zo'n 8 à 9 jaar geleden maakte ik voor mezelf dezelfde bedenking in Rijsel. Een pint kostte daar ook 100 BEF, en dat was volgens mij in die tijd zeker het dubbele van bij ons. Blijkbaar zijn de prijzen op café sindsdien niet echt gestegen in Frankrijk, wat van bij ons niet kan gezegd worden.
Nadat we iets hadden gegeten op de camping, reden we richting Brive La Gaillarde. De weg kronkelde beboste bergen in, en de zon die door het gebladerte sijpelde gaf al dat groen subtiele tinten. Af en toe passeerden we een dorpje waarvan de daken blonken tegen de azuurblauwe lucht. Later kwamen we op een hoogvlakte terecht, reden we langs roodachtige rotsen, en daarna daalden we weer een groen dal in: bosjes, weiden, notelaars, jeneverbes. Plotseling zag ik een aanwijzing naar Collonges la Rouge. Ik herinnerde me iets over dat dorp gelezen te hebben en we besloten daar naartoe te gaan in plaats van naar Brive. Collonge la Rouge is een prachtig dorpje, echt rood, zoals de naam zegt. De huizen zijn immers gebouwd in die rode steen van de buurt en de daken hebben (denk ik) dezelfde bedekking als wat we vorig jaar in Tonnerre zagen. Er worden geen auto's toegelaten, dus lieten we die achter op een parking aan de ingang van de stad. Het dorp heeft zich in de 8ste eeuw ontwikkeld rond de Romaanse kerk. Klimmende straatjes, rode huizen met torentjes, een dorpshal met dorpsoven, en heel veel blauwe regen langs de gevels.
Heel mooi dus, maar o wee, weer zo toeristisch. Wat een volk! En de huizen en huisjes herbergen vandaag de ene boetiek naast de andere. Het deed me weer denken aan Rocamadour en Sarlat...
Na nog wat boodschappen kwamen we weer op de camping eten. Roger had zin in mosselen en we vonden in een grootwarenhuis 'moules à la provençale' die je gewoon moest opwarmen. Ik lustte ze niet: die bereiding ontnam aan de mosselen hun typische zeesmaak. Gelukkig hadden we nog wat sla en latuw gekocht en hadden we nog zure haring in ons ijskastje.
Na ons avondmaal is Roger gaan afwassen en ik ben dit beginnen schrijven.
Vandaag is de temperatuur opgelopen tot 28°C. Ideaal dus. Maar ik las in de krant die we daarnet kochten dat de volgende dagen weer dreigen zwoel te worden.
Uiteraard is een deel van onze avonden besteed aan lectuur. Ik ben voor de tweede keer 'Louteringsberg' van Thomas Merton aan het lezen. Dat boek kun je op verschillende niveaus lezen, en de eerste keer interesseerde me vooral de religieuze ontwikkeling van de auteur. Ik was dus vergeten dat een deel zijn leven zich in deze streek afspeelde. En ook in de buurt van het prachtige Collioure, dat, toen ik het ontdekte in de jaren 70 van vorige eeuw, nog niet zo toeristisch was als wanneer we er in de jaren 80 opnieuw naartoe gingen met de kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten