woensdag 7 juli 2010

Naar Spanje

Gisteren avond, weer eens in de leeftent, hebben we beiden afwisselend gelezen in 'Louteringsberg': ik had Roger kunnen overtuigen het boek ter hand te nemen en het leek hem even erg te boeien als mij. Ik las ondertussen wat in 'De winners' van Aster Berkhof. Ik weet het, die auteur zou beschouwd worden als niet literair, maar ik vind het boek vlot lezen; en vlot lezen betekent vaak dat serieus is nagedacht over de tekst en de stijl. Het 'uhu uhu' van een uil hield ons gezelschap .

Vandaag vertrokken we naar Huesca. Die stad die we voor twee jaar ontdekt hebben, stond ons wel aan, en vorig jaar ontdekten we de mooie omgeving, de Hoya de Huesca. Maar ik denk dat voor ons beiden nog iets anders meespeelde, want de camping is echt niet je dat: we wisten dat hier Wifi wordt aangeboden.

Het eerste deel van de reis verliep via een autosnelweg, beboste heuvels, vlaktes met onder andere velden zonnebloemen wisselden elkaar af. Iets over 13 uur stopten we om te picknicken onder acacia's. De aire (waarvan ik de naam ben vergeten) was bevolkt door enorm veel eksters. De temperatuur lag toen al rond de 30°C.

Kort na onze picknick zagen we aan de horizon de Pyreneeën opdoemen. Ik had de indruk dat er veel meer sneeuw op de toppen lag dan vorig jaar (en toen vertrokken we een maand vroeger op reis).

 

P7075157

 

P7075159 (foto’s Roger)

Een autosnelweg vind ik eigenlijk maar eentonig (je ziet wel wat landschappen, en af en toe vandaag zelfs een roofvogel de lucht doorklieven, maar dat is het dan) en daarom luisterde ik ook wat naar de radio. France Inter had het over de film 'La reine et le cardinal', dus over Mazarin en de weduwe van Lodewijk XIII, Waren mijn geschiedenislessen in de humaniora ook maar zo boeiend gegeven geweest!

Maar toen we de autosnelweg moesten verlaten, werd alles interessanter om te bekijken. We reden eerst door de 'vallée de la Neste d'Aure'. Dat riviertje kabbelde langs onze weg de bergen af. Daarna kronkelde de weg de bergen in. Roofvogels zorgden voor afwisseling in de strakke blauwe lucht en we merkten dat de toppen van de bergen inderdaad veel meer sneeuw vertoonden dan vorig jaar. De bergen kregen heel grillige vormen en de hoogtes en dieptes werden duizelingwekkend. Toch eigenaardig dat ik met mijn hoogtevrees daar geen last van heb als ik in de auto zit.

Er waren wel veel bergdorpjes, en ze leken allemaal even toeristisch: veel boetieks, en ook opvallend veel campings.

Om 16:15 uur kwamen we aan de tunnel Aragnouet-Bielsa (iets meer dan 3 kilometer lang). Bij het binnenrijden ervan was het net geen 30°C, en bij het buitenkomen (in Spanje dus) nog maar 21°C.

Eva kreeg weer kuren. Ze kreeg geen signaal meer. Gelukkig bestaan er nog landkaarten.
De weg volgde de rotsige bedding van de 'Rio Cinca', die geregeld droog stond. Althans even, want daarna leek de rivier wel een bergstroom geworden, zo breed was ze en zoveel water vervoerde ze. We reden door een 'Congost' die ik me heel goed herinnerde van vorig jaar: soms hingen de rotsen uit die kloof tot op amper 1 meter van het dak van de auto. Verder, richting Balbastro, toen we zowat uit de Pyreneeën waren, ontmoetten we verschillende 'embalses' (stuwmeren), Hun smaragd of turkoois blonken daar in een schrijn van afgeronde grijze heuvels. Het begin van Aragon, het droomland van Roger.

Weer kregen de heuvels grilligere vormen, er waren immense tafelbergen, een vlakte met geoogste akkers, olijfbomen, roofvogels, en daarna een immense vlakte. Ik denk dat het al de Hoya de Huesca was.
Ik vergat te vertellen dat we onderweg de wijngaarden van Somontano zagen. En dat er, sinds we in Spanje waren, bijzonder weinig verkeer was op de weg.

En zelfs op de camping staan niet veel kampeerden. Zouden ze allemaal thuis gebleven zijn om naar de wereldbeker voetbal te kijken? Hier hoorden we daarnet jubelkreten vanuit de stad, dus ik vermoed dat Spanje gewonnen heeft van Duitsland (ik ken niets van voetbal, maar ik meen op radio Aragon gehoord te hebben dat het daarover ging vandaag).

En... Het is warm: 38°C toen we ons installeerden op de camping, en nu nog net 30°C. En de krekels zijn nog steeds aan het zingen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten