We wilden vandaag absoluut die 'monasterio de Monte Aragon' vinden en bedachten dat we misschien naar Loporzano moesten gaan, volgens de landkaart een dorp niet ver van dat klooster.
Onder weg zagen we een afslag naar Quicena, en Roger vraagt nog of we daar niet naartoe moeten. Nee, hoor, ik ben zeker dat dit dorpje verder van het kasteel ligt (soms is er sprake van de monasterio', soms van de 'castillo').
Toen we in Loporzano aankwamen, begonnen we met even door het dorp te wandelen. Weer die opvallende lage voordeuren aan de huizen.
(Foto Roger)
De kerk was open: er zijn schilderwerken aan de gang. En in een tuintje zitten enkele mannen en een vrouw. Ik vraag ze beleefd of ze ons de weg kunnen wijzen naar de monasterio. En heel hulpvaardig leggen ze ons uit dat we terug moeten naar Quicena!
Inderdaad, vanuit dat dorp vertrekt er een weg naar de burcht. Eerst rijden we een poosje door de vlakte, daarna klimt de auto de berg op.
(Foto Roger)
Er loopt ook een voetpad naar de top, maar de moed ontbreekt ons om dat te volgen. Het was anders wel iets minder warm dan de vorige dagen (ik schat rond de 30°C), maar het is wel heel drukkend weer.
Toch moesten we de auto nog een eindje van het klooster laten staan en een poosje te voet verder een steile helling op.
En daar zagen we de resten van een groot kasteel uit de 11de eeuw. Sommige delen zijn gewoon ruïnes, andere staan nog rechtop. Er zijn wel restauratiewerken bezig, al was er vandaag niemand te zien daarboven. Je had van daaruit wel een mooi uitzicht op onder andere Huesca, de heuvels, en de Salto de Roldan dat we vorig jaar bezochten.
(Foto’s Roger)
En van daaruit vertrokken wandelpaden naar Huesca en Quicena.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten