23 juli 2010
Het heeft weer geregend deze nacht, en toen ik deze ochtend opstond, regende het weer. Onze buurman vertelde ons dat het weer hier zeer wisselvallig is. En inderdaad, even later scheen de zon. Toch bleef het de hele dag een beetje bewolkt en het is niet warmer geworden dan 25°C.
Na ons ontbijt gingen we naar Souillac waar we bijna vier uur hebben rondgelopen. Eerst op de markt en daarna in de straten en straatjes.
Roger vergeleek de restaurantprijzen met wat hij gisteren had betaald voor zijn 'assiette'. Blijkbaar vond hij het echt niet lekker en zeker zijn prijs niet waard, wat hij toen gekregen heeft. Aan het raam van een restaurant hing een bericht: 'vermits de btw verlaagd is, verlagen ook onze prijzen'. Waarom doen de restaurateurs bij ons dat niet? Zij doen net het tegenovergestelde (zie http://jessymaesen.blogspot.com/2010/06/voorbereiding-matadi-reunie.html ).
Na nog een pilsje in een bar gingen we boodschappen doen en brachten alles naar de camping. Ik denk dat we nu het stadje uit ons hoofd kennen!
Toen wilde ik wel eens terug naar Salignac rijden, waar we normaal vorige nacht zouden gekampeerd hebben.
Op de weg er naartoe viel ons het dorpje Borrèze op. We hielden er even halt en wandelden er een goed half uurtje rond. Het is een vrij klein dorp met opvallende mooie huizen in natuursteen en (op dat uur meestal gesloten) bruine luiken. 
(Foto Roger)
Daarna reden we verder naar Salignac. Uiteraard wilde Roger eerst naar het kasteel klimmen.
(Foto Roger)
Het dateert van de 14de eeuw, is nu privé-bezit en je mag het dus niet bezoeken. Daar in de buurt kwamen we een Vlaams koppel tegen. Ze vroegen mij de weg in het Frans en toen ik in het Nederlands antwoordde, vertelden ze ons hoe mooi ze de Perigord wel vonden, dat ze op weg waren naar Andorra en dat ze in Lokeren woonden. Ze bleken de familie te kennen van een van onze vrienden die van daar afkomstig is. Kleine wereld!
Van daarboven gingen we naar de stad zelf. Het was er markt en er heerste een gezellige drukte. De meeste huizen zijn gebouwd in dezelfde natuursteen als die van Borrèze, en toch vond ik die van dat dorpje mooier.
Maar de markt was leuk! Hadden we al niet etenswaren gekocht voor deze avond (waaronder diepvrieswaren, die we dus niet tot morgen kunnen bewaren), we waren er blijven eten. Er werd immers een heel speciale formule aangeboden. Op het marktplein, waar een (volgens mij getalenteerde) jonge zanger populaire deuntjes zong (Brassens, Dutronc, Moustaki, enzovoort), stonden lange tafels en zitbanken.
Je kon op de markt etenswaren kopen (groenten, fruit, brood, wijn, safraan en safraanbollen – dat leek me wel interessant, je eigen safraan telen, maar ik ken onszelf te goed: wij onderhouden onze tuin te weinig), maar vooral rillettes, foie gras, gevulde ganzennekken, ganzen- en eendenvlees. Voor 1,50 euro kreeg je een 'couvert' en een beker, en mocht je de nodige waren laten braden. En dat kon je dan eten aan die tafels. Het concept bleek, tegen dat wij naar de camping terugreden, veel succes te hebben.
(Foto Roger)
Maar uiteraard dronken we nog een wijntje (1,20 euro per stuk terwijl we in Sarlat 2, 20 euro betaalden voor dezelfde hoeveelheid en kwaliteit) voor we terugkeerden. Om 20:30 uur waren we op de camping waar we ons eten hebben opgewarmd. Misschien is het goed dat we niet in Salignac konden blijven eten, want ik zou gegarandeerd foie gras en nog andere vettige spullen hebben gekozen!
O ja, en we hebben gezien dat de camping die Roger gisteren te afgelegen vond op 1,5 kilometer van het centrum van Salignac ligt!
Morgen denken we terug naar Aubigny te gaan. Daar zal ik dan eindelijk deze twee laatste verslagen kunnen posten (geen Wifi hier).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten