Ik denk dat ik bijna elke keer dat we op deze camping zaten, er commentaar op had: klinkers die scheef lagen in het sanitaire gedeelte, douches met alleen een gordijn ervoor, te koud water om af te wassen (en daarin heb ik me vergist: de eerste keer dat Roger hier afwaste, had hij al de speciale kraan met heet water gevonden).
Nu, de vooravond van ons vertrek naar Frankrijk, wil ik toch wel even vertellen wat maakt dat we dan toch telkens naar deze camping terugkomen.
De percelen zijn vrij ruim: rond de 100 m², en vermits er tijdens de dag niet veel volk is (volgens Nederlandse sites die campings beoordelen, is deze enkel een doorgangscamping) kun je echt, als jouw perceel niet voldoende schaduw zou verschaffen, wat meestal niet het geval is, je stoel even over de perceelgrens zetten.
En we zitten hier vlak bij de stad, waar we te voet naartoe gaan. Boodschappen doen we ook met de benenwagen.
En, ja, er hangen alleen gordijnen voor de douches. Maar wie trekt er nu een douchegordijn open dat gesloten is? Dat alles er heel netjes is, heeft veel meer belang dan dat alles een beetje ouderwets is.
Er is een bar en restaurant (qua eten weliswaar heel gewoontjes: vooral ‘platos combinados’, maar verhongeren of omkomen van de dorst zal je hier zeker niet doen).
En je kunt hier op het internet (behalve na een felle regen blijkbaar).
En naar Spaanse normen is het hier niet te duur: 21 euro per nacht voor ons beiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten