In mijn postje over de klopjacht sprak ik over het slachthuis.
Ik herinner me dat ik dat woord eens gebruikte bij vrienden uit Amsterdam en dat die in de lach schoten. Zij zeggen immers ‘abattoir’. Wat mij dan weer deed schaterlachen: dat is immers een Frans woord!
Ik weet dat Nederlanders veel Franse woorden gebruiken daar waar wij die net proberen te vermijden. Maar hier was de uitleg van onze vrienden echt super komisch! Ze vonden ‘slachthuis’ zo cru klinken. ‘Abattoir’ was beschaafder, vonden ze. Nu, ‘abattoir’ is in feite nog meer cru dan slachthuis. In het ‘Vlaamse’ woord is er tenminste nog sprake van een ‘huis’. In het ‘Franse’ abattoir ontbreekt dat begrip. Het is gewoon een ‘slachterij’!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten