Vandaag wilde Roger nog eens naar het landbouwmuseum in Sint-Truiden. Het heette in feite ‘Hoevemuseum’. We hadden het terloops bezocht twee jaar en half geleden, en toen had hij amper drie foto’s gemaakt (we dachten immers dat we er wel heel gauw opnieuw zouden komen).
(Foto’s Roger, van maart 2008)
Voor mij was dat oké. Een wandeling, ook in een stad, blijft een wandeling (hoewel ik toch liever op de buiten ben). Hij zou dus zijn dagelijkse beweging hebben. En die hadden we inderdaad! Sint-Truiden vind ik een aangename stad, vrij levendig en toch niet te druk. Maar het parkeerprobleem wordt telkens erger: we moesten onze auto nogal ver van dat museum achterlaten.
Toen we eindelijk aankwamen aan het museum, bleek dat opgedoekt te zijn. Het had plaatsgemaakt voor 'het ‘Huis van Sinterklaas’.
We liepen daarna nog even naar het Toerismebureau en daar bevestigden ze ons dat het museum niet meer bestond. Echt jammer!
Maar waarom wordt de opening van een museum in alle kranten aangekondigd en de sluiting ervan niet? Althans, ik had er nergens over gelezen!
In het terugstappen naar de auto kwamen we een kruidenierswinkel tegen die oude fruitsoorten verkoopt: kweeperen, ‘court-pendu’-appelen, grijze renetten, mispels, enzovoort.
En wij hebben een overvolle kist kweeperen moeten wegsmijten! We hebben er zoveel mogelijk uitgedeeld, maar dan bleven er nog zoveel over van onze oogst. En zelf kweepeergelei maken zat er dit jaar niet in: we hebben nog héél veel bokalen van vorige jaren. Ik ben immers geen zoetebek. Ik gebruik die gelei alleen in mijn yoghurt ‘s ochtends.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten