Vandaag moesten we even in het industriepark van Hasselt zijn. Hasselt is een stad die me tot nu toe weinig kon inspireren. Waarschijnlijk omdat ik ze niet goed ken, omdat ik er telkens maar een paar uurtjes vertoef, omdat ik er mij nog niet thuis voel dus.
We maakten deze dag wel een korte wandeling in de buurt van dat industriepark, en misschien moet ik mijn mening over de stad herzien. Maar eerst ooit wat verder dat mooie bosje inlopen(vandaag hadden we de tijd niet: ik moest onder andere het volgend nummer van Oostland nalezen) dat we hebben gevonden in de buurt van de spoorweg!
Ik heb het al eens gevraagd: wie weet welke bessen dat zijn hierboven?
In het terugkomen zagen we een buurvrouw op de bus staan wachten. Uiteraard hebben we haar opgepikt. Onderweg praatten we wat en ze vroeg me of ik nog met een boek bezig was. Ik moest toegeven dat ik er bijna geen tijd meer voor vind. Als ik er al eens twee opeenvolgende dagen enkele uren kan aan besteden, volgen daarna weer superdrukke dagen (en nee, niet alleen door vertalingen, ook in het nalezen van Oostland of een Limburgse monografie bijvoorbeeld kruipen heel veel uren). Zij (die heel mooie dingetjes knutselt, aan bloemschikken doet, enzovoort) antwoordde dat ze ook veel minder tijd ‘vond’ voor haar hobby. En misschien lag dat aan haar leeftijd, vervolgde ze. Zij wordt heel binnenkort 52 en ik op dezelfde dag 61. Ze zou dus wel gelijk kunnen hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten