Uiteraard is de vergadering doorgegaan deze avond. Gelukkig begon het pas echt te winteren in het terugkomen (in Borgloon zagen we de eerste strooiwagens, en auto’s bedekt met een laagje sneeuw).
We hebben geprobeerd om tijdens de redactievergadering bij ons onderwerp te blijven, maar af en toe lukte ons dat niet. Nederlands is dan ook zulke moeilijke taal. Ik begrijp bijvoorbeeld niet altijd waarom twee woorden soms aan elkaar en soms los van elkaar geschreven worden (bijvoorbeeld ‘van op’ versus ‘vanop’). Raymond probeerde het me uit te leggen, maar doordat ik in het Frans ben opgevoed, moet men bij mij niet afkomen met ‘Je voelt toch dat enzovoort’. Ik wil duidelijke regels. Nu, ik wist al langer dat die er niet echt zijn in het Nederlands, wat de taal dan ook zo moeilijk maakt om aan anderstaligen aan te leren.
Is het daarom dat veel Franstaligen hun taal zo superieur vinden? In hun taal zijn de regels wel heel duidelijk. Met de nodige uitzonderingen, oké, maar als je een beetje logisch kunt denken, valt het aanleren ervan heel goed mee.
Over dat superioriteitsgevoel van Franstaligen las ik vandaag trouwens een heel interessant stukje (en trouwens, heel die blog, die Roger me pas heeft leren kennen, vond ik boeiend).
Uiteraard hebben Roger en ik, nog voor Boudewijn mij kwam afhalen (en niet ‘uithalen’, lieve Limburgers), onze dagelijkse wandeling gemaakt. Het werd maar een korte uitstap, in Borgloon. Het was immers berenkoud en de lucht was dreigend bewolkt. Na onze wandeling van een goed halfuurtje begon het trouwens te regenen.
Borgloon is een prachtig stadje. Maar wat rijden de auto’s daar snel in de toch vrij smalle straten! Ze geven je bijna de kans niet om over te steken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten