Vandaag gingen we weer een uurtje wandelen in Kerniel.
Dat is, net als Kuttekoven, een deelgemeente van Borgloon. En, we wisten het al, in Groot-Borgloon is een kunstproject aan de gang. Ook in Kerniel werden we dus op kunstwerken getrakteerd!
Zoals gewoonlijk liepen we via het kerkhof naar het paadje dat voert naar het klooster Mariënlof oftewel het klooster van Colen. Aan de rand van de vallei staat een mooie treurwilg. En daar hingen ontelbare linten aan, sommige met een opschrift. Allemaal wensen, zo bleek. En dan zagen we het: dat is een van de kunstwerken, de “wensboom”!
“Tof” gevonden, maar wat heeft mijn vader dan voor ons vroeger “kunstwerken” gemaakt! En hetzelfde geldt voor Roger!
Maar kom, dit kost niets aan de belastingbetaler, en het is leuk.
We wandelden dus verder de vallei in.
Terwijl het daar meestal heel stil is, hoorde ik nu mensen aan het werk.
Er wordt blijkbaar nog een ander kunstwerk opgebouwd (en deze keer wel met onze centen, vrees ik):
Het werd een traditionele wandeling: van het klooster keerden we terug naar de kern van Kerniel via de vroegere spoorwegberm.
Waar we enkele wilde kerselaars in bloei zagen, alleen heeft Roger daar jammer genoeg geen foto van gemaakt.
En onder weg ontmoetten we nog de makers van deze mooie blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten